Chaubis Avtar

Dasam Granth
Dasam Granth - (ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ)

Banis
Jaap Sahib - Akal Ustat - Bachitar Natak - Chandi Charitar Ukat(i) Bilas - Chandi Charitar 2 - Chandi di Var - Gyan Parbodh - Chobis Avatar - Brahm Avtar - Rudar Avtar - Sabad patshahi 10 - 33 Swaiyey - Khalsa Mahima - Shastar Nam Mala - Charitropakhyan - Zafarnamah - Hikayats
Other Related Banis
Ugardanti - Bhagauti Astotar - Sri Kaal Chopai - Lakhi Jungle Khalsa - Asfotak Kabits - Sahansar Sukhmana - Vaar Malkauns Ki - Chandd - Chaupai Sahib - Tavparsadi Savaiye
History
Historical sources - Memorials
Various aspects
Idolatry Prohibtion

Chaubis Avtar (Punjabi: ਚੌਬੀਸ ਅਵਤਾਰ), meaning Twenty Four Incarnations, is a composition in Dasam Granth containing history of 24 incarnations of Vishnu. It is traditionally and historically attributed to Guru Gobind Singh. The composition covers 30% of the Dasam Granth containing 5571 verses with longest sub compositions being Krishna Avtar and Rama avtar, having 2492 and 864 verses each. Kalki avtar chapter contains 586 Verses.

The Chaubis Avtar is part of all five known major historical variants of Dasam Granth, but they are sequenced differently in these editions.[1]

The text is notable for naming Jaina Arihant Dev as an avatar of Vishnu who practiced asceticism, forbade Yajna and Ahimsa.[2] The text names Buddha as the 23rd avatar of Vishnu, adds Brahma and Rudra (Shiva) also as avatar of Vishnu, the last two in a manner similar to the Puranas tradition of Hinduism.[2] However, unlike many regional Hindu texts, the Chaubis Avtar avatar mentions many more Vishnu avatars. The verses and composition is martial, stating that avatar of Vishnu appears in the world to restore good and defeat evil, but asserts that these avatars are agents of the God that is never born nor dies.[2] The predominant part of the text is in Braj language of north India.[2]

List of 24 Avatars

Guru Gobind Singh given life account of following Avatars in granth:

  1. Macha (Matsya)
  2. Kaccha (Kurma)
  3. Nara (Nara in Nara-Narayana)
  4. Narayana (Narayana in Nara-Narayana)
  5. Maha Mohini (Mohini)
  6. Bairaha (Varaha)
  7. Nar Singha (Narasimha)
  8. Bavana (Vamana)
  9. Parashurama
  10. Brahma
  11. Rudra
  12. Jalandhara
  13. Bishan (Vishnu)
  14. Sheshayi
  15. Arihant Dev
  16. Manu Raja (Manu)
  17. Dhanvantari
  18. Suraja (the sun)
  19. Chandara (the moon)
  20. Rama
  21. Krishna
  22. Nara (Arjuna)
  23. Buddha
  24. Kalki

Historicity of Composition

Per internal references of Dasam Granth, Krishna Avtar was composed in Vikram Samvat 1745/ 1688 AD at Paonta Sahib when Guru Gobind Singh was residing there[3] where Rama Avtar was finished at Anandpur Sahib in 1755.[4]

Following are historical references of 18th century serves as evidences that Guru Gobind Singh had written this composition at Anandpur as well as at Paunta Sahib:

There is controversy among few Sikh scholars who do not believe it to be the work of Guru Gobind Singh.

Relation with Puranas

Compared to Puranic literature, the major difference is that Chaubis Avtar believes in monotheism, preaches almighty is beyond Birth and treats all incarnations as agents working for God.[2]

Krishna Avtar was written on the basis of Dasam Skand of Srimad Bhagwat Puraan, with many sanctifications and comments by poet.

Among different versions of Ramayana, Guru Gobind Singh also wrote his version under the title Rama Avtar.

References

  1. ↑ J Deol (2000), Sikh Religion, Culture and Ethnicity (Editors: AS Mandair, C Shackle, G Singh), Routledge, ISBN 978-0700713899, pages 31-33
  2. 1 2 3 4 5 SS Kapoor, Dasam Granth, Hemkunt Press, pages 68-74
  3. ↑ Krishna Avtar, ਸੱਤ੍ਰਹ ਸੈ ਪੈਤਾਲ ਮਹਿ ਸਾਵਨ ਸੁਦਿ ਥਿਤਿ ਦੀਪ ॥ ਨਗਰ ਪਾਂਵਟਾ ਸੁਭ ਕਰਨ ਜਮਨਾ ਬਹੈ ਸਮੀਪ ॥੨੪੯੦॥ ਦਸਮ ਕਥਾ ਭਾਗਉਤ ਕੀ ਭਾਖਾ ਕਰੀ ਬਨਾਇ ॥ ਅਵਰ ਬਾਸਨਾ ਨਾਹਿ ਪ੍ਰਭ ਧਰਮ ਜੁੱਧ ਕੇ ਚਾਇ ॥੨੪੯੧॥
  4. ↑ Rama Avtar, Dasam Granth, ਸੰਮਤ ਸੱਤ੍ਰਹ ਸਹਸ ਪਚਾਵਨ ॥ ਹਾੜ ਵਦੀ ਪ੍ਰਿਥਮਿ ਸੁਖ ਦਾਵਨ ॥ ਤ੍ਵ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕਰਿ ਗ੍ਰੰਥ ਸੁਧਾਰਾ ॥ ਭੂਲ ਪਰੀ ਲਹੁ ਲੇਹੁ ਸੁਧਾਰਾ ॥੮੬੦॥ ਨੇਤ੍ਰ ਤੁੰਗ ਕੇ ਚਰਨ ਤਰਿ ਸਤਦ੍ਰੱਵ ਤੀਰ ਤਰੰਗ ॥ ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤ ਪੂਰਨ ਕੀਯੋ ਰਘੁਬਰ ਕਥਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ॥੮੬੧॥
  5. ↑ ....ਭਾਈ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦਾ ਸੰਪਰਕ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦਿੱਲੀ ਨਾਲ ਨਿਰੰਤਰ ਬਣਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਹ ਪੱਤਰ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਜੋਤੀ-ਜੋਤਿ ਸਮਾਉਣ ਤੋਂ ਵੀ ਕੋਈ 4-5 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਦਾ ਹੈ।.....Sri Dasam Granth Krtitv, Dr. Harbhajan Singh
  6. ↑ ...ਭਾਈ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਮਾਤਾ ਸੁੰਦਰੀ ਜੀ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਇਕ ਪੱਤਰ ਉਪਲਬਧ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 303 'ਚਰਿਤਰ ਉਪਾਖਿਆਨ' ਅਤੇ 'ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਅਵਤਾਰ' ਦਾ ਪੂਰਬਾਰਧ ਮਿਲ ਜਾਣ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਉਤਰਾਰਧ ਅਥਵਾ 'ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਨਾਮ ਮਾਲਾ' ਨਾ ਮਿਲਣ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ...Sri Dasam Granth Krtitv, Dr. Harbhajan Singh
  7. ↑ ...ਇਹ ਵੀ ਸੋਚਣ ਦੀ ਗਲ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਇਸ ਚਿੱਠੀ ਦੇ ਅਸਤਿਤ੍ਵ ਦੀ ਖ਼ਬਰ 'ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ' ਦੀ ਬਾਣੀ ਉਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ ਮਿਲਦੀ, ਤਾਂ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪੂਰੇ 'ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ' ਨੂੰ ਗੁਰੂ-ਕ੍ਰਿਤ ਦਸਣ ਵਾਸਤੇ ਉਸ ਨੇ ਫ਼ਰਜ਼ੀ ਚਿੱਠੀ ਬਣਾਈ ਹੈ। ਪਰ ਸਥਿਤੀ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ। ਜਿਸ ਗਿ. ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ 'ਬਲਭ' ਨੇ ਸ. ਕਰਮ ਸਿੰਘ 'ਹਿਸਟੋਰੀਅਨ' ਦੀ ਪ੍ਰੁੇੁਰਨਾ ਨਾਲ ਇਸ ਪੱਤਰ ਨੂੰ ਖੋਜ ਕੇ ਪ੍ਰਚਾਰਿਆ ਸੀ, ਵਾਸਤਵ ਵਿਚ ਉਹ 'ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ' ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਸੀ। 'ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾਵਤਾਰ ਬਾਣੀ', ਜਿਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਇਸ ਪੱਤਰ ਵਿਚ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਗਿਆਨੀ ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਕਿਸੇ ਕਵੀ ਦੀ ਰਚਨਾ ਮੰਨਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਅਨੁਸਾਰ 'ਚਰਿਤਰੋਪਾਖਿਆਨ' ਦੇ ਕੇਵਲ 303 ਚਰਿਤ੍ਰ ਗੁਰੂ-ਕ੍ਰਿਤ ਹਨ। ...Sri Dasam Granth Krtitv, Dr. Harbhajan Singh
  8. ↑ Parchi and History

External links

This article is issued from Wikipedia - version of the Tuesday, November 10, 2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.