Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
From Wikipedia, the free encyclopedia
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki (born in 1962) is an award-winning Polish poet.
Born in Wólka Krowicka near Lubaczów, he is an author of nine volumes of poems and some texts for the magazine Kresy. He is a past winner of the Kazimiera Iłłakowiczówna Award, the Barbara Sadowska Award, Polish-German Days of Literature Award, Gdynia Literature Award and the "Passport of Polityka". Critics from Ha!art magazine published a book about him, Jesień już Panie a ja nie mam domu. Czesław Miłosz is among his readers.
Works
Poetry
Each year links to its corresponding "[year] in poetry" article:
- 1990: Nenia i inne wiersze,[1] Lublin
- 1992: Peregrynarz,[1] Warsaw
- 1994: Młodzieniec o wzorowych obyczajach[1] Warsaw
- 1997: Liber mortuorum,[1] Lublin
- 1999: Kamień pełen pokarmu. Księga wierszy z lat 1987-1999,[1] Kraków
- 2000: Przewodnik dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania,[1] Legnica
- 2003: Daleko stąd zostawiłem swoje dawne i niedawne ciało,[1] Kraków
- 2003: Przyczynek do nauki o nieistnieniu,[1] Legnica
- 2005: Dzieje rodzin polskich,[1] Warsaw
- 2006: Poezja jako miejsce na ziemi. (1988–2003),[1] Warsaw
- 2008: Piosenka o zależnościach i uzależnieniach,[1] (Awarded Nike 2009), Wrocław
- 2009: Rzeczywiste i nierzeczywiste staje się jednym ciałem.111 wierszy,[1]
Prose
- Zaplecze Legnica 2002
References
External links
|
This article is issued from Wikipedia. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike; additional terms may apply for the media files.