User:Smeranio

From Wikipedia, the free encyclopedia

My name is

[edit] Sherwin “Shewa” Concha Meranio

, male. I was born on January 21, 1985 in Sta. Cruz, Laguna, Philippines. At ito ang kwento ng buhay ko.

I’m considering myself as three (3) personas in one human body. Favorite ko yung ako na kasama ang buong family and friends, si shewa, makulit, maingay, masayahin, pala-biro, game, mabait, mapag-bigay, maunwain at may takot sa Diyos, pero lihim syang pilit na itina-tago, mahirap pag-katiwalaan dahil para syang salamin, kung anong gawin mo sa kanya yun din ang gagawin nya syo. Gusto syang karamihan dahil na rin magaling syang maki-sama sa tao. Pero kapag nagalit sya at hindi nya gusto ang isang tao lumalabas ang tunay na kulay nya, at sya ay si Sherwin, matapang, mayabang, walang paki-alam kahit kanino kahit na ano haharapin. Sya ang tipong walang imosyon hindi mo malaman kung malungkot o galit. Lumalabas ang si Sherwin kapag isa sa mga mahal nya sa buhay ay nasasaktan o ini-insulto ng ibang tao. Sya ang pinaka-ayokong makitang muli. Sya ang tipong handang mamatay, kahit baliko ang ka-tuwiran. Isang bagay lang ang makapigil sa kanya at yun ay tunay na pag-mamahal. Kapag natagpuan nya ulit yun babalik sya sa pagiging sya, ang kanyang pagka-bata. At ang huli ay ako ang tunay na ako dala ang buo kong pangalan na aking inaalagaan. Sherwin Concha Meranio, mahilig ako sa poems, mahilig akong mag-sulat ng mga articles tungkol sa mga bagay na nakikita ko at nararanasan. Madami ng akong nai-sulat. Tungkol sa Gobyernong bulok at pabago-bago. Krimen dahil sa lintik na Droga, taong mapag-samantala sa kapwa nila, pati religion at mga tanong tungkol ditto. Ilan yan sa mga nai-sulat ko, normal na mga tanong na hindi bini-bigyang pansin ng karamihan satin. Tulad ko mis-understood, hindi nila kasi kilala yung talgang ako, aking tatlong personalidad. Ang tunay na ako? Minsan lang lumabas, minsan lang kapag nag-iisa at ini-isip an gang kina-bukasan ko at ng aking pamilya.

Ang aking tatlong(3) persona ay marami ring similaridad tulad ng hilig sa music, mag-day-dream more than three times a day, mag-basa ng kung anu-ano. Mag-explore tungkol sa maka-mundong bagay at mga secrets nito, maranasan ang mga bagay na hindi ko pa nasusubukan at lampasan ang aking limitasyon.

Shewa, lumaki sa piling ng magulang na walang sawang ibigay ang lahat para sya ay sumaya, matuto sa buhay na marunong intindihin ang bagay-bagay sa pailigid nya, maka-diyos na alam nya sa sarili nya na hindi dapat syang ma-ngamba dahil may diyos na nag-mamahal sa kanya at magulang na susuporta sa lahat ng gagawin at mga desisyon nya.

Sherwin, hindi ko alam kung nag-kaganito ang aking pangalan. Madalas kapag galit tayo sa isang tao buong pangalan nila ang bini-bangit natin. Si Sherwin alam ko na hindi nag-kulang aking magulang sa panga-ngaral sakin ngunit sa likod na mga mabuting kaugalian na nai-turo sa akin, lumabas ang aking hindi dapat matutu-tunan. Ang GALIT, sa ibang tao, na mapag-samantala, mga taong hindi marunong gumalang sa kapwa, mga taong walang respeto, mga taong walang awa, mga tao na hindi marunong umunawa. Ito ang galit na hindi mai-labas simula pa noong ako’y bata pa lamang. Galit na hindi mai-pahiwatig dahil sa kahinaan ng loob at ka-duwagan. Galit na tumatak sa puso at isipan ng isang batang walang laban. Galit sa Diyos dahil sa karanasang hindi dapat naranasan. Si Sherwin, bakit ba hindi nila maintindihan. Sa sobrang lungkot na kanyang dinala mula pa ng pag-kabata nya. Naramdaman nya na minsang wala syang kasama, walang nag-mahal, walang karamay, wala kahit isa kahit ang diyos ama, para bang binali-wala sya. At pakiramdam nya ay bulag sya sa katotohanan, dahil sa galit at lungkot na kayang nadarama.

At ako, bilang puma-pagitna sa kanilang dalawa, umu-unawa sa kanilang narama. Ay humi-hingi ng tawad sa mga kasalanang aming nagawa at magagawa pa. patawad at pasa-salamat, unang-una sa DIYOS amang lumikha, dahil binigyan nya ako ng pagka-kataon na Makita sa kulay ng mundo at marasan ang lahat ng biyayang dala. Patawad at salamat sa aking magulang na walang alam kung hindi mahalin ang kanilang mga anak, ibigay kahit kanilang sariling buhay para sa aming dalawa ng aking kapatid. Pag-mamahal na walang katumbas, pag-mamahal na walang kondisyon, pag-mamahal na hindi napa-pagod. Patawad at salamat sa aking mga kaibigan, dahil alam ko na minsan ko na kayong nasakatan at ipinag-paliban. Sa aking mga guro simula ng ako’y nasa kinder-garten pa lamang hangang sa aking pag-graduate ng kolehiyo, sa mga nakilala ko sa aking mga naging trabaho, sa aking sinalihang samahan sana malaman nyo na Mahalaga sa akin ang bawat isa sa inyo. At sa dalwang tatlong ako, sana mapa-tawad ko pa ang sarili ko, dadalhin ko ito kahit wala na ako sa mundo, ibibigay ko ang lahat ng makakaya ko para lang matawad ko si Sherwin Concha Meranio.