Marcel van Maele
From Wikipedia, the free encyclopedia
Marcel van Maele (b. Bruges, 10 April 1931) is a Belgian playwright and sculptor. He was one of the leading figures of the magazine Labris (founded in 1962), in which an experimental style was prominent. He was a member of the Zestigers (E: Group of the sixties).
Contents |
[edit] Bibliography
- Soetja (1956)
- Rood en groen (1957)
- Pamflet 1/Poëtische nota's over het bewustzijn (1960)
- Ik ben een kannibaal (1961)
- Ademgespleten (1962)
- Zwarte gedichten (1963)
- Medgar Evers te Jackson vermoord (1964)
- De veroordeling van Marcel van Maele, gevolgd door een verrassende vrijspraak (1966)
- Imponderabilia (1966)
- Kraamanijs (1966)
- Een zachtgroen bed vol bloed (1968)
- No Man's Land (1968)
- Scherpschuttersfeest (1968)
- Zes nooduitgangen en één hartslag (1968)
- De hamster van Hampstead (1969)
- Hoera, wij hebben een bloedeigen heilig tuintje (1969)
- Revolutie (1969)
- Koreaanse vinken (1970)
- Winteralbum (1970)
- Ik ruik mensenvlees, zei de reus (1971)
- Annalen (1972)
- Gedichten 1956-1970 (1972)
- Ach... (1973)
- Met een ei in bed (1973)
- Vakkundig hermetisch (1973)
- Tweeluik (1977)
- Vreemdsoortige cocktails (1977)
- Muggen en liegen (1980)
- Een rechthoek op het verkleurd behang (1986)
- Nu het geduld zijn hoge hoed verliest (1988)
- Rendez-vous (1996)
- Krassen in wat was (2001)
[edit] Awards
- 1972 - Arkprijs van het Vrije Woord for Ik ruik mensenvlees, zei de reus
(incomplete list)
[edit] See also
[edit] Source
- G.J. van Bork en P.J. Verkruijsse, De Nederlandse en Vlaamse auteurs (1985)
- Fernand Auwera, Marcel van Maele In: Schrijven of schieten. Interviews (1969)
- Marcel van Maele
