User:C41n/Stal Mielec
From Wikipedia, the free encyclopedia
Stal Mielec | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Stal Mielec, Polish football club | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Full name | Klub Sportowy FKS Stal Mielec | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nickname(s) | Biało-niebiescy (White-blues) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Founded | April 10, 1939 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Ground | Stadion Stali Mielec at Solskiego 1, Mielec, Poland (under renovation) (Capacity 30,000) |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Chairman | Jacek Klimek | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Manager | Andrzej Jaskot | ||||||||||||||||||||||||||||||||
League | Fourth League, Podkarpacka | ||||||||||||||||||||||||||||||||
2006-07 | Polish Fourth League, 10th place | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Stal Mielec is a Polish football club based in Mielec, Poland. The club was established on April 10, 1939. The construction of the club's current stadium, Stadion Stali Mielec at Solskiego 1, was concluded in 1953, although it is currently undergoing major renovation. It maintains a seating capacity for 30,000 spectators and has hosted numerous European Champions Cup, UEFA Cup, and Polish national team matches, including FIFA World Cup and UEFA European Championship qualifiers. Historically, the club has enjoyed great successes within Poland's Ekstraklasa Premier League, winning the title twice (in 1973 and 1976), but has undergone significant management changes and financial difficulties within the past two decades that have forced the club from participation in the Premier League. It currently participates in the Polish Podkarpacka Fourth League.
[edit] History
[edit] 1939-1945 – the beginning and the war time
Football section was the one of the two first (besides volleyball section) in the club PZL Mielec founded in 1939. Lineup was built on players from other clubs in Mielec and employers of Wytwórnia Płatowców nr 2 PZL. In the first match the team defeated Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" Mielec 4:1. There were 3 more games against Dzikovia Tarnobrzeg (2:1), Metal Tarnów (3:1) and the team of Ammunition Factory in Dęba (6:1). A match planned for September against Okęcie Warszawa didn't come off because World War II began. However, Stal played illegal matches on a meadow behind a municipal forest and in other towns (Dębica, Kolbuszowa, Sandomierz). The only official match was played against german military unit (1:2).
[edit] 1945-1960 – B-class, A-class, 2nd league for the first time
Official activity was restarted in 1945, after the war, under the name RKS PZL "Zryw" Mielec. In 1946 started participating in B-class, and in 1949 was promoted to A-class due to the 1st place in B-class.
From the beginning of the 1950s the team was being built to effectively fight for a promotion to the Polish Second League, which was favoured by the development of WSK PZL Mielec. In July, 1950, the team for the first time went on training grouping outside of Mielec - to Spała. In spite of first place in A-class in 1950 season, the team got third place in games for 2nd league, and they have to wait a little longer to promote. 1954 was a breakthrough, when the team got first place in A-class and got promotion to międzywojewódzka league (then 3rd league in Poland), group rzeszowsko-lubelska (formed due to reform of league system). Stal also won Zimowy Puchar Miast Cup.
In 1955 Stal was first in międzywojewódzka league and advanced to competition for the 2nd league. They were 2nd and after playoff match held November 20, 1955 in Lublin against Bzura Chodaków (3:1), due to 3 goals by Helmut Tobolik, Stal was promoted to 2nd league. In the following season after many efforts the club made to stay (finally they were 11th among 14 clubs). Moreover they played for the first time against foreign club, Tatran Prešov from Slovakia (0:0).
In 1957 season Stal was very close to the first promotion to 1st league. Due to hiring famous coach Michał Matyas Stal was runner-up, beaten only by Cracovia Kraków with 3 points more[1]. In further seasons Stal still couldn't advance taking 3rd and 6th place.
[edit] 1960-1967 – first time in premier league
First match in 1st league[2] |
In 1960 season Stale finally got promoted to the 1st league. First match in the 1st league was held March 19, 1961 against ŁKS Łódź (1:1) in Mielec with about 15 thousand fans cheering[2]. Because of irregular condition and lack of experience Mielec's club hardly rescued itself from degradation back to the 2nd league in 1961 season. It wasn't repeated in the next season and they came back to the 2nd league for a few next years. In the same season Stal won PZPN Cup for the first place in fair play classification.
To make come back to the 1st league real, some reinforcements were done, like bringing several talented players from Silesia and Kraków, and re-hiring coach Michał Matyas. It didn't take effect and in seasons from 1962/63-1965/66 Stal was 10th, 12th, 8th, 7th, until total breakdown in 1966/67 when they were 14th and it effected in degradation to the 3rd league.
Though it was a good time for youths from Stal Mielec, because they were runner-ups in 1964 Junior Championship of Poland.
>>>>
[edit] 1967-1972 – powrót do I ligi
W sezonie 1967/68 powrót do II ligi jeszcze się nie udał, jednak w kolejnym sezonie zarząd postawił drużynie za cel zdobycie awansu na 30-lecie klubu. Poprawa gry i postępy własnych wychowanków zadecydowały o awansie w sezonie 1968/69. Do zespołu sprowadzono młodego śląskiego trenera Andrzeja Gajewskiego, który z mielecką drużyną zdecydowanie wygrał drugoligowe rozgrywki, wyprzedzając drugi w tabeli Star Starachowice o 7 punktów[3]. Rozpoczął się marsz na szczyty polskiego futbolu. Potencjał drzemiący w piłkarzach Stali pokazał mecz sparingowy rozegrany 23 lutego 1969 z ówczesnym mistrzem Polski Ruchem Chorzów, wygrany 5:0. Sukces powtórzono w następnym sezonie i Stal awansowała z 2. miejsca do I ligi.
Ponownie sukcesy odnosiła drużyna juniorów zdobywając w 1968 i 1969 3. miejsca w kraju.
W dniach 20–22 lipca 1969 rozegrano turniej z okazji XXX–lecia klubu Stal Mielec. W turnieju uczestniczyły drużyny Dynamo Berlin (NRD, I liga), Erzsebeti Vasas TK Budapest (Węgry, II liga), Stal Rzeszów i Stal Mielec. Turniej wygrali mielczanie.
Sezon 1970/71 zespół ukończył na 10. miejscu co pozwoliło mu utrzymać się w I lidze, a w pamięć zapadł kibicom inauguracyjny mecz z Wisłą Kraków wygrany 5:2.
W lutym 1971 drużyna udała się na obóz szkoleniowy do azjatyckiej części ZSRR. Podczas wyjazdu trwającego 17 dni piłkarze odwiedzili Aszchabad w Turkmenistanie, Duszanbe w Tadżykistanie i Frunze w Kirgistanie, rozgrywając 4 spotkania towarzyskie[4], m.in. ze Spartakiem Moskwa.
W czerwcu i lipcu 1971 Stal Mielec uczestniczyła także pierwszy raz w międzynarodowych rozgrywkach o Puchar Lata (Intertoto), w którym zajęła pierwsze miejsce w grupie wygrywając wszystkie mecze[5]. Rok później mielczanie ponownie ponownie wystąpili w Pucharze Lata, jednak zajmując 3. miejsce nie powtórzyli sukcesu[6] (więcej w sekcji Stal w Pucharze Intertoto).
W sezonie 1971/72 zanotowano postęp, kończąc rozgrywki na miejscu 5. Pierwszym mielczaninem w reprezentacji Polski został Grzegorz Lato.
[edit] 1972/1973 – I mistrzostwo Polski
Sezon 1972/73 był sezonem szczególnym, gdyż Stal zdobyła swój pierwszy tytuł mistrza Polski, a Grzegorz Lato został królem strzelców. Sukces osiągnięto dzięki wielu znakomitym piłkarzom grającym wówczas w drużynie oraz (jedynemu w historii drużyny) zagranicznemu trenerowi Karolemu Kontha (Węgry). Wiele meczów udało się wysoko wygrać, nie tylko u siebie, ale również na wyjeździe.
Jako mistrz, drużyna zadebiutowała w Pucharze Europy, jednak odpadła w pierwszej rundzie po pojedynku z jugosłowiańską Crveną Zvezdą Belgrad. W reprezentacji coraz większą rolę zaczęli odgrywać mieleccy piłkarze, a jedną z najsłynniejszych bramek w historii polskiej piłki – bramkę w meczu Polska–Anglia, dającą Polakom awans do MŚ'74 – strzelił pochodzący z Rzeszowa Jan Domarski, po akcji dwóch innych mielczan – Henryka Kasperczaka i Grzegorza Laty.
[edit] 1973-1975 – nadal u szczytu, MŚ'74, PUEFA
W kolejnym sezonie mielczanie utrzymali wysoki poziom i zajęli 3. miejsce po ciężkiej walce ze śląskimi drużynami. Z pamiętnych meczów wygrano z ŁKS Łódź 7:0 oraz ze Śląskiem Wrocław 5:0 na ich terenie.
1974 był rokiem Mistrzostw Świata w Niemczech gdzie Polacy wywalczyli 3. miejsce, a piłkarze Stali mieli w tym swoją zasługę (trójka Lato, Kasperczak, Domarski). Ponadto Grzegorz Lato został wtedy jedynym polskim królem strzelców na Mistrzostwach Świata trafiając do bramki 7 razy.
W czasie wakacji w 1974 zorganizowano pierwszy Turniej z okazji święta 22 lipca w dniach 20-22 lipca. Impreza stała się cykliczna i rozgrywano ją z małymi przerwami do pierwszej połowy lat 90., a także w ramach obchodów 65-lecia klubu w 2004 (więcej: turnieje z okazji święta 22 lipca). Na pierwszą edycję Stal zaprosiła Tatran Prešov, Karpaty Lwów i Gwardię Warszawa. Ostatecznie gospodarze zajęli w imprezie trzecie miejsce[7]. Miesiąc później Stal wystąpiła w VI turnieju Ciudad de Palma de Mallorca na Majorce, zastępując Spartak Moskwa. W turnieju zagrały także FC Barcelona, Real Palma de Mallorca i Austria Wiedeń. Po pokonaniu Realu Palma de Mallorca 2:0, w finale po zaciętym meczu Stal uległa Barcelonie 1:2[8].
Po mistrzostwach nastąpił kolejny udany dla mielczan sezon, w którym wywalczyli oni wicemistrzostwo Polski. Grzegorz Lato kontynuował swoją strzelecką passę, ponownie zdobywając tytuł króla strzelców I ligi.
W roku 1975 rozegrano także wiele spotkań międzynarodowych. Jako wicemistrz Polski, Stal uczestniczyła w Pucharze UEFA, eliminując kolejno duński Holbæk B&I, enerdowską Carl Zeiss Jena i czechosłowacką Inter Bratysława, dzięki czemu awansowała do ćwierćfinału tych rozgrywek. Poza tym odbyły się towarzyskie spotkania z reprezentacją Buenos Aires (2:3) i Estudiantes La Plata (2:1) w Argentynie oraz z Bordeaux (1:2) i Merignac (4:0) we Francji.
[edit] 1975/1976 – II mistrzostwo Polski, mecze pucharowe, IO'76
W kolejnym sezonie skład niewiele się zmienił, a trenerem został Edmund Zientara. Walka o mistrzostwo była bardzo zacięta i toczyła się do ostatniej kolejki między 4 zespołami. Stali udało się pokonać konkurentów i swoje mistrzostwo przypieczętowała w ostatniej kolejce zwycięstwem z ROW Rybnik na wyjeździe (5:2). Szlagierem sezonu okazał się mecz z Legią Warszawa wygrany u siebie 6:0.
Równie dobrze wiodło się mielczanom w Pucharze Polski, w którym dotarli aż do finału. Po pokonaniu BKS Bielsko, Włókniarza Łódź, Odry Opole i GKS Jastrzębie, w meczu finałowym rozegranym 1 maja 1976 w Warszawie lepszy okazał się Śląsk Wrocław wygrywając 2:0[9][10].
Wiosną 1976 został dokończony Puchar UEFA, jednak mielczanie nie sprostali w ćwierćfinale Hamburgerowi SV (RFN) i po remisie 1:1 w Hamburgu, zostali pokonani 0:1 w Mielcu i odpadli z dalszych rozgrywek. Nie zmienia to jednak faktu, że dotarcie do tego szczebla rozgrywek było bardzo dużym osiągnięciem. Jesienią odbyły się mecze Pucharu Europy. W I rundzie Stal Mielec zmierzyła się ze słynnym Realem Madryt (Hiszpania), było to dla Mielca wielkie wydarzenie. Po dwóch wyrównanych, ale przegranych meczach (1:2 w Mielcu i 0:1 w Walencji), mielczanie musieli uznać wyższość Hiszpanów i odpadli z rozgrywek. Mecz w Mielcu, podobnie jak ten z Hamburgerem SV, oglądało ok. 40 tys. widzów. w 1976 odbyły się także Igrzyska Olimpijskie w Montrealu z których Grzegorz Lato i Henryk Kasperczak przywieźli srebrne medale.
[edit] 1976-1982 – wzloty i upadki, kolejne mecze pucharowe
W sezonie 1976/77 nastąpiły niewielkie zmiany w składzie. Do Nîmes Olympique odszedł Jan Domarski, ale zespół wzmocnili m.in. Henryk Jałocha, Marek Chamielec, Andrzej Demko oraz olimpijski król strzelców z Górnika Zabrze Andrzej Szarmach. Szefowie Górnika nie chcieli dopuścić do transferu, interweniować musiał PZPN, przez co Szarmach nie zagrał w pierwszych sześciu kolejkach ligi i dwumeczu z Realem. Po rundzie jesiennej, w której Stal zajęła 3. miejsce, z klubu odeszli Edward Bielewicz, Włodzimierz Gąsior i Ryszard Sekulski, a na ich miejsce przyszli Andrzej Banasik, Andrzej Gac, Stanisław Karaś i Edward Załężny, którzy jednak nie zrównoważyły strat. Po porażce w 22. kolejce zrezygnowano z usług trenera Zientary, a sezon jako pierwszy trener dokończył jego dotychczasowy asystent Alfred Gazda. Przetasowania w składzie i kilka innych czynników sprawiło, że Stal zagrała słabiej i nie obroniła tytułu z poprzedniego sezonu, ale mimo to zajęła niezłe 4. miejsce z dwupunktową stratą do wicemistrza[11].
W dniach 15-17 lipca 1977 odbyła się III edycja Turnieju z okazji 22 lipca. Przed rozpoczęciem pierwszego meczu uroczyście pożegnano odchodzących Ryszarda Sekulskiego (375 meczów w Stali, w tym 140 ligowych i 40 bramek) oraz Edwarda Bielewicza (114 meczów, w tym 52 ligowe)[12].
W kolejnym sezonie dokonano kolejnych wzmocnień, jednak można było zauważyć oznaki kryzysu, który spowodował zajęcie "dopiero" 8. miejsca w lidze.
W dniach 12 i 13 sierpnia 1978 Stal uczestniczyła w XIV edycji Trofeo Colombino w hiszpańskiej Huelvie. Turniej odbywał się między 4. a 5. kolejką polskiej ligi. W turnieju oprócz Stali udział wzięły hiszpańska Sevilla FC, rumuńskie Dinamo Bukareszt oraz gospodarz Recreativo Huelva. Pokonując w półfinale Sevilla FC i w finale Dinamo Bukareszt Stal zdobyła puchar. W mieleckiej drużynie za zgodą PZPN, oprócz 15 piłkarzy z podstawowego składu, zagrał także Marian Zalastowicz (strzelając nawet Sevilli zwycięską bramę), którego Stal wówczas zamierzała zakupić, jednak w końcu w wyniku braku porozumienia zainteresowanych klubów transfer nie doszedł do skutku. Rok później Stal wystąpiła w kolejnej edycji pucharu. Tym razem oprócz gospodarzy przeciwnikami było KSK Beveren i Real Betis. Po porażce w półfinale z gospodarzem, spadkowiczem z I ligi, w meczu o trzecie miejsce również przegrała, tym razem z mistrzem II ligi hiszpańskiej Realem Betis i ostatecznie zajęła ostatnie 4. miejsce[13][14]. (więcej w sekcji Stal w Trofeo Colombino)
W sezonie 1978/79 Stal grała już bez jednego ze swoich najlepszych zawodników w historii – Henryka Kasperczaka, który przeszedł do FC Metz[15], ale pozyskano Włodzimierza Ciołka. Nastąpił powrót formy i ostatecznie mielczanie zajęli 3. miejsce tracąc tylko 3 punkty do mistrza. W I rundzie Pucharu UEFA Stal niespodziewanie nie potrafiła sobie poradzić z Århus GF z Danii i odpadła po remisie na wyjeździe i porażce na własnym terenie.
Sezony 1979/80 i 1980/81 to kolejne słabe lata. Stal Mielec zajęła w nich kolejno 13. i 9. miejsce. Po sezonie 1979/80 do KSC Lokeren odszedł Grzegorz Lato, Zygmunt Kukla zakończył karierę, a Andrzej Szarmach przeniósł się do AJ Auxerre. W sezonie 1981/82 nastąpiła przebudowa zespołu (zakupiono m.in. Dariusza Kubickiego). Mieleckiej drużynie udało się zająć 3. miejsce i zakwalifikować do Pucharu UEFA, jednak kolejny raz skończyło się na I rundzie. Mecze z belgijskim KSC Lokeren były wyrównane, oba zakończyły się remisem, lecz o awansie drużyny belgijskiej zadecydowała bramka strzelona w Mielcu. Na meczu w Mielcu po raz kolejny był nadkomplet publiczności – ok. 40 tys. kibiców.
[edit] 1982-1988 – kryzys
W sezonie 1982/83 mimo silnego składu i ku zaskoczeniu piłkarskiego środowiska Stal grała bardzo słabo. Po dziewięciu słabych kolejkach w wykonaniu Stali, na stanowisku trenera Józef Walczak został zastąpiony przez Witolda Karasia. Jednak po rundzie jesiennej drużyna zajmowała ostatnie, 16. miejsce w tabeli, więc w rundzie wiosennej zespół poprowadził nowy trener Jacek Machciński. Po kolejnych słabych występach, czwartym z kolei w tym sezonie trenerem Stali został 8 maja 1983 Marian Kosiński, który w następnych pięciu meczach zdobył 9 na 10 możliwych punktów. Jednak to nie wystarczyło i Stal zajmując 15. miejsce została zdegradowana do II ligi[16].
W pierwszym sezonie w II lidze od 13 lat, po wielu roszadach (po degradacji wielu piłkarzy odeszło do innych klubów), Stal zajęła 3. miejsce i nie udało jej się powrócić do I ligi. Powiodło się to dopiero w następnym sezonie, kiedy drużyna zajęła 1. miejsce.
Po powrocie mielczanom szło bardzo źle i pomimo, że w sezonie 1985/86 utrzymali się w I lidze zajmując 11. miejsce, to w sezonie 1986/87 nie udało się i po słabej postawie, kończąc rozgrywki na 15. miejscu Stal powróciła na 1 sezon do II ligi. Po dużych zmianach w drużynie (m.in. wprowadzenie kilku wychowanków i ponowne zatrudnienie Włodzimierza Gąsiora) mielczanie bez problemu zakończyli rozgrywki sezonu 1987/88 na 1. miejscu, przegrywając tylko dwa mecze na wyjeździe[17]. Drugą w tabeli Wisłę Kraków wyprzedzili o 8 punktów. Awansując, rozpoczęli swój ostatni jak na razie "pobyt" w ekstraklasie, który trwał 8 lat.
[edit] 1988-1996 – I liga po raz ostatni
Pierwszy sezon po powrocie do ekstraklasy był bardzo udany, odmłodzonej drużynie udało się zająć 5. miejsce. Stal wzięła także po raz trzeci udział w międzynarodowych rozgrywkach o Puchar Lata (Intertoto), ale mimo dobrej postawy, zajęła dopiero 3. miejsce w grupie (mając tyle samo punktów co jej zwycięzca Næstved z Danii, ale gorszy bilans bramkowy)[18].
W kolejnych sezonach mielczanom nie wiodło się już tak dobrze i w latach 1989-92 zajmowali kolejno 11., 15. i 13. miejsce. W sezonie 1990/91 po zajęciu przedostatniego 15. miejsca od spadku uratowało ich pokonanie w barażach Miedzi Legnica (1:3 i 3:0). W sezonie 1991/92 nastąpiła duża przebudowa składu. Do klubu przyszli m.in. pierwsi w historii zagraniczni zawodnicy: Aleksiej Tierieszczenko z Antracytu Kirowks (Ukraina) i Siergiej Raliuczenko z Metallista Charków (Ukraina), wprowadzono wychowanków, m.in. Bogusława Wyparło. Na stanowisku trenera pojawiła się legenda mieleckiej piłki – Grzegorz Lato, a drugim trenerem został Janusz Białek stawiający pierwsze kroki jako szkoleniowiec. W kolejnym sezonie, po kilku wzmocnieniach i równej grze (m.in. remis na wyjeździe z Mistrzem Polski Lechem Poznań), udało się wywalczyć 6. miejsce[19].
Po sezonie do Olimpii Poznań odszedł trener Lato, jego miejsce zajął Witold Karaś z asystentem Krzysztofem Rześnym. Drużyna w sezonie 1993/94 grała coraz słabiej, po nieudanej rundzie jesiennej zmieniono trenera na Franciszka Smudę (debiutującego w roli trenera w Polsce), jego asystentem został Jan Złomańczuk, a kierownikiem drużyny Edward Oratowski, zatrudniono także menedżera Edwarda Sochę. Zakupiono Bogusława Cygana, Pawła Kloca i kolejnego obcokrajowca – Ołeksandra Spiwaka z Doniecka (Ukraina). 1 stycznia 1994 sponsorem i prezesem Autonomicznej Sekcji Piłki Nożnej został niemiecki przedsiębiorca Thomas Mertel. Dzięki tym zmianom mielczanie zagrali dobrą rundę wiosenną i wydostali się ze strefy spadkowej na 11. miejsce[20].
Na początku sezonu 1994/95 Stal została zaproszona do Norymbergi, gdzie rozegrała sparing z reprezentacją Kuwejtu i wygrała 1:0 po golu Daniela Konopelskiego. W lidze wiodło się znacznie gorzej i ostatecznie Stal zajęła 11. miejsce ratując się przed degradacją. Mimo słabej postawy zespołu, królem strzelców I ligi został Bogusław Cygan (16 goli). Mimo pewnych wzmocnień w sezonie 1995/96, kryzys w drużynie się pogłębił i zespół po zajęciu przedostatniego 17. miejsca, został zdegradowany do II ligi.
[edit] 1996-1998 – upadek
W sezonie 1996/97 trenerem drużyny ponownie został Grzegorz Lato z asystentem Witoldem Karasiem. Początek sezonu był udany, po ósmej kolejce Stal zajmowała 3. miejsce, nie przegrywając żadnego spotkania. Jednak mimo początkowych zwycięstw, z czasem szło coraz gorzej. Kłopoty finansowe doprowadziły do sprzedania wielu czołowych mieleckich piłkarzy (m.in. Krzysztofa Boćka, Bogusława Cygana, Bogusława Wyparłę). Sytuacja stawała się coraz gorsza – 30 października piłkarze nie wyszli do meczu szesnastej kolejki z Cracovią strajkując w ten sposób przeciw brakom wypłat. Rozwiązano umowę z Thomasem Mertelem, który nie wywiązywał się ze swoich zobowiązań finansowych. Długi cały czas rosły. Drużyna grała coraz gorzej i po rundzie jesiennej zajmowała ostatnie 18. miejsce, a w rundzie wiosennej większość meczów przegrywała. Kolejni gracze odchodzili (Rafał Domarski, Paweł Kloc, Ryszard Federkiewicz), a w zamian wprowadzono do gry wychowanków. 12 czerwca 1997 na Walnym Zgromadzeniu Członków FKS PZL–Stal zdecydowano o likwidacji klubu i wycofaniu drużyny piłkarskiej z rozgrywek. Na cztery kolejki przed końcem sezonu Stal przestała istnieć[21].
W sezonie 1997/98 Stal nie funkcjonowała. Zgłosiła się do rozgrywek IV ligi podkarpackiej ale na około dwa tygodnie przed startem ligi wycofała się z rozgrywek z powodu braku drużyny seniorów (nowy klub posiadał tylko drużyny młodzieżowe)Template:Fakt. Wycofała się także z II rundy rozgrywek Pucharu Polski oddając walkowerem mecz z OKS Brzesko.
[edit] 1998-dziś – IV liga, próby powrotu do lat świetności
Jedenastka i Trener Wszech Czasów Stali Mielec[22]
|
W 1998 Stal Mielec odrodziła się już nie jako sekcja, lecz jako samodzielny klub Mielecki Klub Piłkarski Stal Mielec. Rozgrywki rozpoczęto od V ligi. Plany były ambitne: w ciągu 2 lat dostać się do III ligi, a następnie w ciągu kilku sezonów powrócić do ekstraklasy. Początek był obiecujący, już po pierwszym sezonie (1998/99) mielczanie awansowali do IV ligi, jednak kolejne sezony sprowadziły mielczan na ziemię. W sezonie 1999/2000 zajęli dopiero 12. miejsce w IV lidze. Do dzisiaj nadal grają w IV lidze, będąc w kolejnych sezonach bliżej lub dalej od awansu. Kadrę stanowią głównie młodzi mieleccy zawodnicy. W 2003 zmieniono nazwę na Klub Sportowy FKS Stal Mielec (FKS jest teraz nazwą własną, a nie, tak jak dawniej skrótem od Fabryczny Klub Sportowy).
W 2004 z okazji 65-lecia klubu Stowarzyszenie Sympatyków Stali "3xS" oraz Korso zorganizowało plebiscyt na Jedenastkę i Trenera Wszech Czasów Stali Mielec, w wyniku którego wybrano najlepszych piłkarzy i trenera w 65-letniej historii klubu[22].
W przeciwieństwie do seniorów, obecnie doskonale radzą sobie drużyny młodzieżowe Stali. Juniorzy starsi zdobyli w 2006 3. miejsce, a w 2007 wicemistrzostwo Mistrzostw Polski Juniorów Starszych, a z kolei juniorzy młodsi zostali w 2007 Mistrzami Polski Juniorów Młodszych.
5 sierpnia 2007 w ramach przygotowań do nowego sezonu Stal rozegrała drugi w swojej historii mecz z reprezentacją narodową. Przeciwnikiem była reprezentacja Polski U-17 prowadzona przez Michała Globisza, a grali w niej dwaj piłkarze Stali: Marek Czopko i Maciej Gozdecki. Mielczanie wygrali 2:0 po golach Damiana Jędryki i Sebastiana Ryguły[23].
W obecnym sezonie 2007/08 w Stali nastąpiły niewielkie zmiany. Do drużyn Młodej Ekstraklasy odeszło kilku piłkarzy (m.in. najlepszy strzelec Piotr Kamiński) i trener Włodzimierz Gąsior, który został szkoleniowcem Młodej Korony Kielce. Jego następca, Janusz Białek[24], po 12 spotkaniach rundy jesiennej odszedł do pierwszoligowej Odry Wodzisław[25]. Zastąpił go Zbigniew Hariasz, który jest od lat związany ze Stalą i był również trenerem juniorskich reprezentacji Polski[26]. Do gry w pierwszej drużynie wprowadzani są piłkarze drużyn juniorskich, nie sprowadzono nowych piłkarzy z innych drużyn. Po słabszym początku sezonu, Stal Mielec radzi sobie obecnie dobrze i po rundzie jesiennej zajmuje 4. miejsce w tabeli ligowej, dające jej miejsce w nowej III lidze utworzonej po reformie rozgrywek. Od 1 stycznia 2008 trenerem mieleckiej drużyny jest jej wychowanek Andrzej Jaskot[27].
[edit] Nazwy
- 1939 – Klub Sportowy PZL Mielec
- 1946 – Robotniczy Klub Sportowy PZL Zryw Mielec
- 1948 – Związkowy Klub Sportowy Metalowców PZL Mielec
- 1949 – Związkowy Klub Sportowy Stal Mielec
- 1950 – Koło Sportowe Stal przy Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego Mielec
- 1957 – Fabryczny Klub Sportowy Stal Mielec
- 1977 – Fabryczny Klub Sportowy PZL Stal Mielec
- 1995 – Autonomiczna Sekcja Piłki Nożnej FKS PZL Stal Mielec
- 1997 – Mielecki Klub Piłkarski Stal Mielec
- 1998 – Mielecki Klub Piłkarski Lobo Stal Mielec
- 1999 – Mielecki Klub Piłkarski Stal Mielec
- 2002 – Klub Sportowy Stal Mielec
- 2003 – Klub Sportowy FKS Stal Mielec
[edit] Sukcesy
- I liga polska
- Mistrz Polski 1973, 1976
- Wicemistrz Polski 1975
- 3. miejsce 1974, 1979, 1982
- Puchar Polski
- Finalista 1976
- Półfinalista 1977, 1984, 1990
- Puchar UEFA
- Ćwierćfinalista 1976
- Inne trofea
- Zimowy Puchar Miast 1954
- Puchar PZPN za 1. miejsce w klasyfikacji fair play 1962
- Puchar Intertoto UEFA (1. miejsce w grupie) 1971
- Trofeo Colombino 1978
- Sukcesy drużyn juniorów
- Mistrz Polski Juniorów Młodszych (U-17) 2007
- Wicemistrz Polski Juniorów Starszych (U-19) 1964, 2007
- 3. miejsce Mistrzostw Polski Juniorów Starszych (U-19) 1968, 1969, 2006
[edit] Stadiony
- 1945–1949 – boisko drużyny Żydowskiego Klubu Sportowego Makabi Mielec (ul. Wolności, obecnie teren Hali Targowej). Boisko to służyło zarówno piłkarzom Stali jak i Gryfu Mielec.
- 1949–1953 – własny stadion przy ul. Wyspiańskiego, (położony w kwadracie ulic: Wyspiańskiego, Konopnickiej, Kochanowskiego i Żeromskiego). Został otwarty 16 października 1949, inaugurującym spotkaniem był mecz 4. kolejki o mistrzostwo A-klasy przeciwko Resovii (7:2).
- od 1953 – Stadion Stali Mielec przy ul. Solskiego 1, pojemność 30 000 miejsc (obecnie 25 000), oświetlenie 1800 lx. Został otwarty w listopadzie 1953, inauguracyjnym meczem było towarzyskie spotkanie z II-ligową Garbarnią Kraków zakończone wynikiem 1:1 rozegrane podczas uroczystości związanych z otwarciem. Rekordowa frekwencja została zanotowana podczas meczów z Realem Madryt, Hamburgerem SV oraz KSC Lokeren kiedy to na trybunach zasiadło około 40 tysięcy kibiców. Aktualnie, zaniedbany przez lata stadion jest w remoncie. Oprócz piłkarzy Stali ze stadionu korzystają także lekkoatleci z LKS Mielec.
[edit] Stal w rozgrywkach ligowych
Stal przystąpiła do rozgrywek ligowych w sezonie 1947 na poziomie B-klasy. W I lidze grała łącznie przez 25 sezonów, w II lidze – 15 sezonów, w III lidze – 3 sezony, w IV lidze – 7 sezonów, w V lidze – 1 sezon, w A-klasie – 5 sezonów, w B-klasie – 3 sezony.
Najdłuższym, trwającym 13 sezonów, nieprzerwanym pobytem w I lidze były lata 1970-83. Okres ten był także najlepszym w historii mieleckiego klubu. W tym czasie zespół dwukrotnie sięgał po tytuł Mistrza Polski (w sezonach 1972/73 i 1975/76), jednokrotnie był wicemistrzem (1974/75) i trzykrotnie zajmował 3. miejsce (1973/74, 1978/79, 1981/82). Stal Mielec zajmuje 15. miejsce w tabeli wszech czasów I ligi[28]. Biorąc pod uwagę ilość miejsc na podium, tylko 11 innych zespołów ma lepszy dorobek w I lidze niż Stal, która zajmuje 12. miejsce w tej klasyfikacji.
W II lidze Stal trzykrotnie sięgała po tytuł Mistrza II Ligi, w sezonach 1960, 1984/85 oraz 1987/88.
Stal Mielec była najlepszą drużyną w polskich rozgrywkach ligowych spośród drużyn działających na terenie obecnego woj. podkarpackiego w latach 1956, 1959-1962, 1972-1983, 1986, 1987, 1989-1993[29].
Obecnie drużyna Stali Mielec gra w grupie podkarpackiej IV ligi polskiej. W sezonie 2006/07 zajęła 10. miejsce w tych rozgrywkach, a piłkarz Stali Piotr Kamiński został królem strzelców podkarpackiej IV ligi. Po rundzie jesiennej sezonu 2007/08 mielczanie zajmują 4. miejsce w tabeli, co obecnie daje im awans do nowotworzonej zreformowanej III ligi (awansuje pięć najlepszych zespołów).
[edit] Stal w Pucharze Polski
Stal Mielec była bardzo bliska zdobycia Pucharu Polski w sezonie 1975/76, kiedy to dotarła do finału tych rozgrywek. W drodze do finału mielczanie wszystkie mecze grali na wyjeździe i wygrywali różnicą jednej bramki. Pierwszym przeciwnikiem było drugoligowe BKS Bielsko pokonany 2:1, m.in. dzięki samobójczej bramce Widucha. W 1/8 finału Stal nie mogła sobie poradzić z Włókniarzem Łódź grającym w lidze okręgowej i rozstrzygnięcie przyniósł dopiero gol Witolda Karasia w 7. minucie dogrywki. W ćwierćfinale przeciwnikiem był beniaminek I ligi Odra Opole pokonana ponownie dopiero w doliczonym czasie gry, minutę przed jego zakończeniem po strzale Grzegorza Laty. Półfinał z trzecioligowym GKS Jastrzębie przyniósł 5 bramek, a w awansie "pomógł" mielczanom zawodnik GKS Lajda, który dwukrotnie pokonał własnego bramkarza, trzecią bramkę dla Stali strzelił Grzegorz Lato. W meczu finałowym rozegranym 1 maja w Warszawie na stadionie Wojska Polskiego Stal, mimo że na papierze była faworytem spotkania, uległa Śląskowi Wrocław 0:2[9][10].
Trzykrotnie Stal docierała do półfinału rozgrywek o Puchar Polski. Pierwszy raz, w sezonie 1976/77, kiedy to wygrywając kolejno z Stalą Stalowa Wola, Stalą Rzeszów i ŁKS Łódź, mieleccy piłkarze musieli uznać wyższość Zagłębia Sosnowiec (0:1). Ponownie, w sezonie 1983/84, drugoligowa wówczas Stal dotarła do półfinału rozgrywek eliminując po drodze Jagiellonię Białystok, Błękitnych Kielce i Pogoń Szczecin, uległa dopiero Wiśle Kraków (0:0 i 0:2). Ostatni raz ta sztuka udała się w sezonie 1989/90, gdy po wyeliminowaniu Lublinianki, Ruchu Chorzów i Pogoni Szczecin, Stal została wyeliminowana przez Legię Warszawa (0:2 i 2:2).
W ostatnich latach Stal Mielec gra na regionalnych szczeblach Pucharu Polski, jednak dzięki dobrej postawie i zwycięstwie w regionie w sezonie 2003/04 awansowała do Pucharu Polski w sezonie 2004/05, gdzie czwartoligowy mielecki zespół zaszedł do rundy grupowej, po wyeliminowaniu w I rundzie Aluminium Konin 2:1. W grupie 8. nie sprostał konkurencji pierwszoligowych Górnika Łęczna, Polonii Warszawa, Korony Kielce i ostatecznie zajął 4. miejsce.
[edit] Stal w europejskich pucharach
[edit] Stal w Pucharze Europy i Pucharze UEFA
Stal Mielec pięciokrotnie uczestniczyła w europejskich rozgrywkach pucharowych, ale tylko raz udało się awansować powyżej I rundy. Było to w Pucharze UEFA w sezonie 1975/1976, kiedy to mielczanie osiągnęli aż ćwierćfinał i mimo równej walki zostali wyeliminowani przez Hamburger SV. Ponadto stalowcy uczestniczyli jeszcze dwukrotnie w Pucharze Europy (jako mistrzowie '73 i '76) oraz w dwóch edycjach Pucharu UEFA, jednak z powodu braku szczęścia, mimo wyrównanych meczów odpadali na samym początku. Tym bardziej niepowodzenia mogą dziwić, że w Pucharze UEFA trafiali na teoretycznie słabsze zespoły. Najdonośniejszym meczem pucharowym w Mielcu, wspominanym do dziś, była potyczka ze słynnym Realem Madryt, kiedy to na trybunach zasiadła rekordowa liczba 40 000 kibiców.
Stal Mielec była drugą polską drużyną (pierwszą był Ruch Chorzów w sezonie 1973/74), która dotarła do ćwierćfinału Pucharu UEFA i jak dotąd żadnemu innemu polskiemu klubowi nie udało się zajść tak wysoko w tych rozgrywkach[30][31].
W tabeli wszech czasów europejskich rozgrywek pucharowych Stal Mielec zajmuje 359. miejsce (13. wśród polskich klubów)[32]. W tabeli wszech czasów Pucharu Europy Stal jest na 371. miejscu[33], a w tabeli wszech czasów Pucharu UEFA na 247. miejscu[34].
Sezon | Puchar (jako) |
Szczebel | Mecz (strzelcy goli) |
Wynik | Data i miejsce | Składy |
---|---|---|---|---|---|---|
1973/74 | Puchar Europy (Mistrz Polski 72/73) |
I runda | Crvena Zvezda Belgrad – Stal Mielec (Petrović 2, Karasi 67 – Lato 46) |
2:1 | 19.09.1973, Belgrad | |
Stal Mielec – Crvena Zvezda Belgrad (Lazarević 26) |
0:1 | 03.10.1973, Kraków | ||||
1975/76 | Puchar UEFA (Wicemistrz Polski 74/75) |
I runda | Holbæk B&I – Stal Mielec (Sekulski 76) |
0:1 | 17.09.1975, Holbæk | |
Stal Mielec – Holbæk B&I (Karaś 18, Krawczyk 54 – Hansen 47) |
2:1 | 01.10.1975, Mielec | ||||
II runda | Carl Zeiss Jena – Stal Mielec (Kurbjuweit 80) |
1:0 | 22.10.1975, Jena | |||
Stal Mielec – Carl Zeiss Jena (Karaś 80) |
1:0 3:2(k) |
05.11.1975, Mielec | ||||
III runda | Inter Bratysława – Stal Mielec (Sajanek 90) |
1:0 | 26.11.1975, Bratysława | |||
Stal Mielec – Inter Bratysława (Sekulski 75, Sajanek 85 - samobójcza) |
2:0 | 10.12.1975, Mielec | ||||
ćwierćfinał | Hamburger SV – Stal Mielec (Bertl 11 – Oratowski 46) |
1:1 | 03.03.1976, Hamburg | |||
Stal Mielec – Hamburger SV (Nogly 17) |
0:1 | 17.03.1976, Mielec | ||||
1976/77 | Puchar Europy (Mistrz Polski 75/76) |
I runda | Stal Mielec – Real Madryt (Sekulski 74 – Santillana 7, Del Bosque 52) |
1:2 | 15.09.1976, Mielec | |
Real Madryt – Stal Mielec (Pirri 64) |
1:0 | 29.09.1976, Walencja | ||||
1979/80 | Puchar UEFA (3. miejsce 78/79) |
I runda | Århus GF – Stal Mielec (Olsen 55 – Karaś 64) |
1:1 | 19.09.1979, Århus | |
Stal Mielec – Århus GF (Jensen 80) |
0:1 | 03.10.1979, Mielec | ||||
1982/83 | Puchar UEFA (3. miejsce 81/82) |
I runda | Stal Mielec – KSC Lokeren (Buda 86 – van der Gijp 69) |
1:1 | 15.09.1982, Mielec | |
KSC Lokeren – Stal Mielec | 0:0 | 29.09.1982, Lokeren |
Składy w poszczególnych meczach:
^ |
|
||
^ |
|
||
^ |
Widzów: 5 000 |
||
^ |
Widzów: 20 000 |
||
^ |
Widzów: 22 000 |
||
^ |
Kartki: Henryk Kasperczak - żółta |
||
^ |
Widzów: 10 000 |
||
^ |
Widzów: 25 000 |
||
^ |
Widzów: 40 000 |
||
^ |
Widzów: 30 000 |
||
^ |
Widzów: 40 000 |
||
^ |
Widzów: 40 000 |
||
^ |
Żółta kartka: Krzysztof Frankowski |
||
^ |
Widzów: 20 000 |
||
^ |
Widzów: 40 000 |
||
^ |
Widzów: 10 000 |
[edit] Stal w Pucharze Intertoto
Stal Mielec trzykrotnie wystąpiła w Pucharze Intertoto (zwanym też Pucharem Lata), w latach kiedy nie były prowadzone w jego ramach rozgrywki pucharowe, a jedynie grupowe. W 1971 mielecka drużyna bezapelacyjnie wygrała swoją grupę zwyciężając we wszystkich 6 meczach i tracąc przy tym tylko 3 bramki[5]. W 1972 mimo dobrej postawy, po 3 zwycięstwach, 1 remisie i 2 porażkach zajęła trzecie miejsce. Przed rozegraniem ostatniego, zaległego spotkania z Hannoverem mielecka drużyna miała duże szanse na wygranie grupy, zwłaszcza biorąc pod uwagę wygrane pierwsze spotkanie z Hannoverem, jednak zaległe spotkanie zostało wysoko przegrane i oprócz Hannoveru 96, dzięki korzystniejszej różnicy bramek mielecką drużynę wyprzedziła także drużyna z Zürichu[6]. Po raz trzeci i ostatni w Pucharze mielecka drużyna wystąpiła w 1989, ale mimo dobrej postawy zajęła trzecie miejsce w grupie mając jedynie gorszy bilans bramkowy niż wyprzedzający ją Næstved i Stuttgarter[18].
Rok | Tabela końcowa | Mecze | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1971 [5] |
|
|
|||||||||||||||||||||||||
1972 [6] |
|
|
|||||||||||||||||||||||||
1989 [18] |
|
|
[edit] Stal w turniejach towarzyskich
[edit] Trofeo Colombino
Stal Mielec jako jedyna polska drużyna wystąpiła w turnieju Trofeo Colombino organizowanym w hiszpańskiej Huelvie przez tamtejszy klub Recreativo. Mielecka drużyna zagrała tam dwukrotnie, wygrywając XIV edycję w 1978 oraz zajmując ostatnie, 4. miejsce rok później[13][14].
Edycja | Data i miejsce | Końcowa kolejność | Mecze |
---|---|---|---|
XIV edycja Trofeo Colombino | 12 i 13 sierpnia 1978, Huelva |
|
półfinały
mecz o 3. miejsce
finał
|
XV edycja Trofeo Colombino | 18 i 19 sierpnia 1979, Huelva |
|
półfinały
mecz o 3. miejsce
finał
|
[edit] VI turniej Ciudad de Palma de Mallorca
Stal wystąpiła w VI turnieju Ciudad de Palma de Mallorca na Majorce, zastępując Spartak Moskwa. W turnieju zagrały także FC Barcelona, Real Palma de Mallorca i Austria Wiedeń.
24-27 sierpnia 1974, Majorka[8]
- Real Palma de Mallorca - Stal Mielec 0:2
(24.08.74, widzów: ok. 30 000, gole: Karaś) - finał: FC Barcelona - Stal Mielec 2:1
(27.08.74, widzów: 35 000, gole: Marcial, Neeskens, Karaś)
[edit] Turniej z okazji XXX-lecia Stali
W dniach 20-22 lipca 1969, na mieleckim stadionie rozegrano turniej z okazji XXX-lecia powstania Stali Mielec. Zaproszono Dynamo Berlin (NRD, I liga), Erzsebeti Vasas TK Budapest (Węgry, II liga), Stal Rzeszów. Turniej wygrali mielczanie.
Tabela końcowa | Wyniki spotkań | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
[edit] Turnieje z okazji święta 22 lipca w Mielcu
W czasie wakacji w 1974 zorganizowano pierwszy Turniej z okazji święta 22 lipca w dniach 20-22 lipca. Impreza stała się cykliczna i rozgrywano ją z małymi przerwami do pierwszej połowy lat 90., a także w ramach obchodów 65-lecia klubu w 2004. W 1984 i 1987 współorganizatorem turnieju była Stal Stalowa Wola. Turniej w 1987 był największy w historii pod względem ilości zespołów, rozegrano go z podziałem na dwie grupy, a następnie o poszczególne miejsca w turnieju walczyły zespoły które zajęły odpowiadające sobie miejsca w grupach.
Edycja | Data | Tabela | Mecze | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
I [7] | 20-22 lipca 1974, Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
II [35] | 20-22 lipca 1975, Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
III [12] | 15-17 lipca 1977, Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
V [35] | 20 lipca-22 lipca 1979, Mielec |
|
półfinały
o 3. miejsce
finał
|
||||||||||||||||||||||||||||||
VII [36] | 19-22 lipca 1981, Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
VIII [36] | 19-22 lipca 1982, Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
IX [37] | 22-24 lipca 1983, Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
X [37] | 20-22 lipca 1984, Mielec i Stalowa Wola |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
XI [38] | 20-22 lipca 1985, Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
XII [38] | 20-22 lipca 1986, Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
XIII [39] | 19-22 lipca 1987, Mielec i Stalowa Wola |
Grupa stalowowolska:
Grupa mielecka:
Klasyfikacja końcowa:
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
XIV [39] | 20-22 lipca 1988, Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
XV [40] | 20-22 lipca 1989, Mielec |
|
|
[edit] Piłkarze Stali Mielec
Template:Kategoria główna
W mieleckiej drużynie grało wielu wybitnych piłkarzy, w latach 70. uznawano jej skład za najsilniejszy w Polsce. Trenerzy reprezentacji różnych kategorii bardzo często z nich korzystali.
Najsłynniejszym wychowankiem Stali jest Grzegorz Lato. Wychowankami Stali są także m.in. Krzysztof Bociek, Kazimierz Buda, Piotr Duda, Włodzimierz Gąsior, Zygmunt Kukla, Andrzej Jaskot, Tomasz Tułacz, Bogusław Wyparło.
Trzykrotnie piłkarze Stali zdobywali tytuł króla strzelców polskiej I ligi. Dwukrotnie dokonał tego Grzegorz Lato, a raz Bogusław Cygan. Grzegorz Lato i Andrzej Szarmach zajęli także po dwa razy drugie miejsce w tej klasyfikacji.
Najwięcej spotkań w mieleckiej drużynie rozegrał bramkarz Zygmunt Kukla, drugie miejsce zajmuje Marian Kosiński, natomiast pod względem ilości meczów w I lidze rekordzistą jest Grzegorz Lato. Jednocześnie zdobył on dla Stali najwięcej bramek.
Statystyka wybranych piłkarzy w barwach Stali:
Zawodnik | Pozycja | Lata gry w zespole | Mecze[41] (W tym w I lidze) |
Gole[41] (W tym w I lidze) |
---|---|---|---|---|
Zygmunt Kukla | bramkarz | 1966-83 | 379 (229) | 0 (0) |
Marian Kosiński | obrońca | 1969-80 | 356 (263) | 2 (2) |
Grzegorz Lato | napastnik | 1962-80 | 351 (272) | 138 (111) |
Włodzimierz Gąsior | pomocnik | 1968-77 | 310 (175) | 34 (11) |
Henryk Kasperczak | pomocnik | 1965-66 i 1968-78 | 308 (209) | 36 (37) |
Witold Karaś | napastnik | 1969-80 | 298 (235) | 32 (21) |
Zbigniew Hnatio | pomocnik | 1975-83 | 272 (238) | 4 (4) |
Edward Oratowski | pomocnik | 1973-83 | 266 (228) | 23 (18) |
Adam Fedoruk | obrońca/pomocnik | 1985-93 | 240 (194) | 35 (29) |
Ryszard Mysiak | bramkarz | 1956-64 | 189 (36) | 0 (0) |
Henryk Czylok | pomocnik | 1953-64 | 170 (35) | 34 (2) |
Bogusław Wyparło | bramkarz | 1990-96 | 165 (165) | 0 (0) |
Kazimierz Buda | pomocnik | 1978-83 | 152 (143) | 26 (25) |
Włodzimierz Ciołek | pomocnik | 1978-83 | 143 (132) | 23 (23) |
Jan Domarski | napastnik | 1972-76 | 121 (104) | 36 (36) |
Andrzej Szarmach | napastnik | 1976-80 | 113 (106) | 63 (60) |
Bogusław Cygan | napastnik | 1994-96 | 94 (84) | 40 (36) |
Dariusz Kubicki | obrońca | 1981-83 | 53 (51) | 3 (3) |
[edit] Piłkarze Stali w reprezentacji
W latach świetności klubu wielu mieleckich zawodników grało w reprezentacji Polski. Stanowili oni trzon I reprezentacji (m.in. tzw. Orłów Górskiego), reprezentacji olimpijskiej, a także kadry młodzieżowej. Większość zawodników zadebiutowało w kadrze będąc piłkarzami Stali Mielec, Jan Domarski i Andrzej Szarmach zostali sprowadzeni do Mielca już jako reprezentanci, niektórzy (nie wymienieni w tabeli) grali z orłem na piersi dopiero po opuszczeniu Mielca. Wyjaśnieniem liczby przedstawicieli jednego z najlepszych składów w latach 70. w reprezentacji może być fakt, że Kazimierz Górski i jego następcy mogli wówczas przebierać wśród kilkudziesięciu równorzędnych polskich piłkarzach, więc nie dla wszystkich wyróżniających się mielczan wystarczyło miejsca w kadrze.
Trzech mieleckich piłkarzy należy do Klubu Wybitnego Reprezentanta: Grzegorz Lato, Andrzej Szarmach i Henryk Kasperczak. Przewodniczący tego klubu, Grzegorz Lato jest piłkarzem który rozegrał najwięcej meczów (100) w kadrze w historii polskiej reprezentacji, a także zajmuje drugie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców reprezentacji (45 goli), zaraz po Włodzimierzu Lubańskim, który wyprzedza go o 3 bramki.
Mielczanin Kazimierz Buda jest najmłodszym kapitanem reprezentacji w historii polskiej reprezentacji. Opaskę kapitana założył pierwszy raz w wieku 20 lat i 267 dni, a miało to miejsce 25 stycznia 1981 w Tokio podczas meczu z reprezentacją Japonii wygranego 2:0 (strzelił także pierwszą bramkę).
W historii zapisał się także Jan Domarski, który 17 października 1973 na Wembley w meczu przeciwko Anglii strzelił w 57. minucie bramkę na 1:1 dającą Polakom awans do Mistrzostw Świata 1974.
Zawodnik | Pozycja | Lata gry w kadrze jako zaw. Stali (ogółem) |
Mecze jako zaw. Stali (ogółem) |
Gole jako zaw. Stali (ogółem) |
---|---|---|---|---|
Grzegorz Lato | napastnik | 1971-80 (1971-84) | 92 (100) | 44 (45) |
Henryk Kasperczak | pomocnik | 1973-78 (1973-78) | 61 (61) | 5 (5) |
Andrzej Szarmach | napastnik | 1976-80 (1972-82) | 22 (61) | 7 (32) |
Włodzimierz Ciołek | pomocnik | 1978-83 (1978-85) | 20 (29) | 3 (4) |
Zygmunt Kukla | bramkarz | 1976-80 (1976-80) | 20 (20) | 0 (0) |
Jan Domarski | napastnik | 1972-74 (1967-74) | 15 (17) | 2 (2) |
Adam Fedoruk | pomocnik | 1990-93 (1990-94) | 13 (18) | 0 (1) |
Krzysztof Rześny | obrońca | 1976 (1976) | 6 (6) | 0 (0) |
Kazimierz Buda | pomocnik | 1981 (1981) | 5 (5) | 2 (2) |
Henryk Janikowski | napastnik | 1981 (1981) | 4 (4) | 2 (2) |
Krzysztof Frankowski | pomocnik | 1981 (1981) | 4 (4) | 0 (0) |
Janusz Stawarz | bramkarz | 1981 (1981) | 4 (4) | 0 (0) |
Witold Karaś | napastnik | 1974 (1974) | 2 (2) | 0 (0) |
Dariusz Kubicki | pomocnik | 1982 (1982-91) | 1 (46) | 0 (1) |
Piotr Czachowski | obrońca | 1989-90 (1989-93) | 1 (45) | 0 (1) |
Zbigniew Hnatio | pomocnik | 1976 (1976) | 1 (1) | 0 (0) |
[edit] Piłkarze Stali Mielec na MŚ
Reprezentantami Polski na Mistrzostwach Świata w czasie, gdy byli zawodnikami Stali Mielec, było 6 piłkarzy. Spośród nich tylko Grzegorz Lato wystąpił na 3 finałach (trzeci raz w 1982 już jako zawodnik KSC Lokeren) rozgrywając 20 spotkań (co do 1998 było trzecim wynikiem), a w 1974 strzelając 7 goli zdobył tytuł króla strzelców imprezy. Drugim podstawowym zawodnikiem reprezentacji na Mistrzostwach był Henryk Kasperczak, który w w latach 1974 i 1978 zagrał w 13 meczach.
|
Argentyna 1978 (5-6. miejsce)
|
|
[edit] Piłkarze Stali Mielec na IO
Dwóch piłkarzy reprezentowało Polskę na Igrzyskach Olimpijskich w czasie, gdy byli zawodnikami Stali Mielec.
[edit] Piłkarze Stali Mielec w reprezentacjach młodzieżowych i juniorskich
Pierwszym w historii Stali piłkarzem reprezentacji Polski juniorów był bramkarz Wiesław Pytlos w latach 1958-1959, a w młodzieżowej reprezentacji Polski jako pierwsi zagrali Grzegorz Lato, Zygmunt Kukla i Włodzimierz Gąsior w 1971.
W reprezentacjach młodzieżowych i juniorskich różnych kategorii wiekowych jako piłkarze Stali grali:
- Tomasz Abramowicz, Krzysztof Bociek, Kazimierz Buda, Marek Chamielec, Włodzimierz Ciołek, Piotr Czachowski, Mirosław Dębiec, Janusz Dobrowolski, Krzysztof Frankowski, Włodzimierz Gąsior, Zbigniew Grudnicki, Roman Gruszecki, Zbigniew Hnatio, Henryk Janikowski, Witold Karaś, Henryk Kasperczak, Grzegorz Kolisz, Daniel Konopelski, Dariusz Kubicki, Zygmunt Kukla, Grzegorz Lato, Andrzej Łatka, Zbigniew Makuch, Marcin Murdza, Wojciech Niemiec, Andrzej Padwiński, Ryszard Per, Krzysztof Petrykowski, Wiesław Pytlos, Kamil Radulj, Rafał Ruta, Krzysztof Rześny, Bogusław Skiba, Janusz Stawarz, Janusz Stelmach, Maciej Śliwowski, Tomasz Tułacz, Sławomir Waliszewski, Andrzej Wieśniak, Bogusław Wyparło, Edward Załężny
[edit] Piłkarze Stali Mielec na Mistrzostwach reprezentacji młodzieżowych
[edit] Mieleccy królowie strzelców I ligi
[edit] Wyróżnienia dla piłkarzy Stali
Plebiscyt Piłki Nożnej:
- Piłkarz Roku
- Odkrycie Roku
- 1975 – Zbigniew Hnatio
- 1978 – Włodzimierz Ciołek
Plebiscyt katowickiego dziennika Sport
- Piłkarz Roku
- Złote buty
- 1976 – Grzegorz Lato
Klasyfikacja Tempa
- Najlepszy bramkarz ligi
- 1979 – Zygmunt Kukla
Plebiscyt Przeglądu Sportowego (Najlepszy polski sportowiec roku)
- 1974 – 4. miejsce – Grzegorz Lato
- 1977 – 5. miejsce – Grzegorz Lato
Konkurs-plebiscyt Nowin i Tempa (10 najlepszych sportowców województwa rzeszowskiego)
- 1960 (I edycja) – Ryszard Mysiak – 1. miejsce (119 137 pkt)
- 2008 - drużyna juniorów młodszych Stali Mielec - Talent Roku 2007[42][43]
Złota Piłka – plebiscyt France Football na najlepszego piłkarza Europy[44]
Klub 100 – należą do niego piłkarze, którzy strzelili co najmniej 100 bramek w polskiej ekstraklasie
- Grzegorz Lato (111 goli, wszystkie w Stali)
- Andrzej Szarmach (109 goli, w tym 60 w Stali)
Klub 300 - należą do niego piłkarze, którzy rozegrali co najmniej 300 meczów w polskiej ekstraklasie
- Piotr Wojdyga (327 meczów, w tym 134 w Stali)
- Bogusław Wyparło (310+ meczów (nadal występuje), w tym 165 w Stali)
- Jan Domarski (309 meczów, w tym 104 w Stali)
- Adam Fedoruk (304 mecze, w tym 184 w Stali)
[edit] Zagraniczni piłkarze w Stali
W mieleckiej drużynie grało sześciu obcokrajowców. Wśród nich było trzech Ukraińców w pierwszej połowie lat 90., a także trzech Kameruńczyków, którzy spędzili w Mielcu jedynie po pół roku.
Piłkarz | Lata gry | Pozycja | Mecze (gole) |
---|---|---|---|
Ołeksij Tereszczenko | 1991-1994 | obrońca | 85 (1) |
Serhij Raluczenko | 1991-1992 | napastnik | 24 (4) |
Ołeksandr Spiwak | wiosna 1994 | pomocnik | 16 (0) |
Ebénézer Mfomou | wiosna 1995 | napastnik | 7 (0) |
Jean Black Ngody | wiosna 2006 | pomocnik | |
Moses Esingila Molongo | wiosna 2006 | napastnik |
[edit] Składy Stali Mielec
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
[edit] Aktualny skład (2007/2008)
Zawodnik | Rok ur. | Liga | Puchar Polski[45][46][47] | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Runda jesienna[45][46] | Runda wiosenna[48] | ||||||||||||||
Mecze | Minuty | / | Mecze | Minuty | / | Mecze | Minuty | / | |||||||
Bramkarze | |||||||||||||||
Łukasz Ćwiczak | 1990 | 10 | 862 | 0 | 2/1 | * | 1 | 90 | 0 | 0/0 | |||||
Paweł Kozieł | 1988 | 6 | 540 | 0 | 0/0 | * | — | ||||||||
Grzegorz Witkowski | 1989 | 2 | 128 | 0 | 0/0 | * | 2 | 180 | 0 | 0/0 | |||||
Obrońcy | |||||||||||||||
Michał Czarny | 1989 | 11 | 869 | 0 | 0/0 | * | 3 | 270 | 1 | 0/0 | |||||
Marek Czopko | 1990 | 16 | 1440 | 0 | 1/0 | * | 3 | 270 | 1 | 0/0 | |||||
Krystian Getinger | 1988 | 14 | 1260 | 3 | 3/0 | — | — | ||||||||
Tomasz Gilarski | 1989 | 4 | 221 | 0 | 0/0 | — | — | ||||||||
Maciej Gozdecki | 1990 | — | * | 2 | 90 | 0 | 0/0 | ||||||||
Kornel Kołacz | 1990 | 3 | 270 | 0 | 0/0 | * | 1 | 90 | 0 | 0/0 | |||||
Arkadiusz Marszałek | 1989 | 15 | 1319 | 0 | 4/0 | * | 2 | 78 | 0 | 0/0 | |||||
Mateusz Podstolak | 1991 | 2 | 8 | 0 | 0/0 | * | 1 | 90 | 0 | 0/0 | |||||
Maciej Szajna | 1988 | 1 | 90 | 0 | 0/0 | — | — | ||||||||
Pomocnicy | |||||||||||||||
Sebastian Bajorek | 1990 | — | * | 1 | 30 | 0 | 0/0 | ||||||||
Maciej Domański | 1990 | 5 | 268 | 0 | 0/0 | * | 2 | 90 | 1 | 1/0 | |||||
Oskar Fryc | 1989 | 16 | 1321 | 2 | 3/0 | * | 2 | 175 | 0 | 0/0 | |||||
Oskar Gorzelany | 1990 | — | * | — | |||||||||||
Damian Jędryka | 1989 | 16 | 1180 | 1 | 1/0 | * | 1 | 90 | 0 | 0/0 | |||||
Jakub Kędzior | 1988 | 16 | 725 | 2 | 0/0 | * | 2 | 180 | 3 | 0/0 | |||||
Kamil Kościelny | 1991 | — | * | 1 | 57 | 0 | 0/0 | ||||||||
Piotr Marynowski | 1990 | — | * | 1 | 45 | 0 | 0/0 | ||||||||
Jakub Popielarz | 1990 | 16 | 989 | 2 | 0/0 | * | 2 | 180 | 1 | 0/0 | |||||
Kamil Porzuczek | 1989 | 9 | 302 | 0 | 1/0 | * | 1 | 90 | 2 | 0/0 | |||||
Kamil Rado | — | — | 1 | 90 | 0 | 0/0 | |||||||||
Ireneusz Ryniewicz | 1988 | 14 | 848 | 0 | 4/0 | * | 1 | 90 | 0 | 0/0 | |||||
Paweł Sekuła | 1989 | 15 | 1209 | 3 | 5/2 | * | 1 | 70 | 0 | 0/0 | |||||
Damian Skiba | 1988 | 9 | 239 | 0 | 1/0 | * | 1 | 90 | 0 | 0/0 | |||||
Michał Szymański | 1989 | — | * | 1 | 45 | 0 | 0/0 | ||||||||
Napastnicy | |||||||||||||||
Łukasz Korab | 1989 | 17 | 1161 | 10 | 3/0 | * | 1 | 90 | 0 | 0/0 | |||||
Michał Pruchnik | 1991 | 2 | 31 | 0 | 0/0 | * | 2 | 135 | 1 | 0/0 | |||||
Sebastian Ryguła | 1989 | 17 | 1319 | 5 | 0/0 | * | 2 | 135 | 1 | 0/0 | |||||
Paweł Sedlaczek | 1990 | 3 | 34 | 0 | 0/0 | * | 2 | 95 | 3 | 0/0 | |||||
Igor Wójtowicz | 1990 | 5 | 65 | 1 | 0/0 | — | — | ||||||||
Jakub Zima | 1989 | 4 | 56 | 0 | 0/0 | — | — | ||||||||
Podsumowanie | 17 | 1530 | 29 | 28/3 | 3 | 270 | 14 | 1/0 |
* - zawodnik w kadrze na rundę wiosenną
[edit] Trenerzy Stali Mielec
Template:Kategoria główna
Mielecką drużynę prowadziło wielu wybitnych trenerów. Wśród nich był Michał Matyas, który przed przyjściem do Mielca był selekcjonerem reprezentacji Polski (w latach 1950-52), a także Antoni Brzeżańczyk, który reprezentację prowadził w 1966, już po opuszczeniu Mielca. Z kolei Zenon Książek był w 1973 trenerem reprezentacji młodzieżowej. Jedynym zagranicznym trenerem mielczan był Węgier Karoly Kontha, który doprowadził drużynę do pierwszego mistrzostwa Polski. Wielu szkoleniowców zasiadało na trenerskiej ławce kilkukrotnie, najwięcej Włodzimierz Gąsior, który robił to pięciokrotnie (od początku lat 80. do 2007).
|
|
[edit] Działacze
[edit] Kierownicy drużyny Stali Mielec
|
[edit] Prezesi Stali Mielec |
[edit] Drużyny młodzieżowe Stali
W latach 60. juniorzy odnosili sukcesy na krajowych boiskach, zdobywając w 1964 Wicemistrzostwo Polski Juniorów. Po nierozstrzygniętym finałowym turnieju rozegranym w Mielcu o mistrzostwie zadecydował szczęśliwy dla Arkonii Szczecin rzut monetą, gdyż zarówno Stal jak i Arkonia zakończyły rozgrywki z jednakową liczbą punktów i stosunkiem bramek, a w bezpośrednim pojedynku padł remis 2:2. W wicemistrzowskiej drużynie grali m.in. Zygmunt Kukla i Włodzimierz Gąsior.
W latach 1968 i 1969 mielczanie dwukrotnie zajęli 3. miejsca Mistrzostw Polski Juniorów. W 1968 Stal została mistrzem ligi wojewódzkiej, a po półfinałowym turnieju (mecze z Piastem Gliwice (1:2), Starem Starachowice (3:0) i Unią Oświęcim (4:0)) awansowała do turnieju finałowego rozegranego w dniach 18–21 lipca 1968 w Mielcu, gdzie pokonała Lechię Gdańsk, zremisowała z Górnikiem Wałbrzych i przegrała z Odrą Opole. Z kolei w 1969 lepsi od mielczan okazali się juniorzy Legii Warszawa i Lublinianki.
Obecnie, mimo gry pierwszej drużyny w IV lidze, mielecka młodzież należy do najbardziej utalentowanej w kraju. Kilka lat temu powołana została Szkoła Mistrzostwa Sportowego im. Grzegorza Lato w Mielcu. W wyniku rozwoju szkolenia młodych piłkarzy w Mielcu, w 2006 mieleccy juniorzy powtórzyli sukcesy swoich poprzedników z końca lat 60. zdobywając 3. miejsce Mistrzostw Polski Juniorów Starszych. W turnieju finałowym mielczanie przegrali z Gwarkiem Zabrze i Tomasovią Tomaszów Lubelski i wygrali z Piastem Białystok[50][51].
W 2007 po raz pierwszy w historii mieleckiego klubu do finałowych rozgrywek o Mistrzostwo zakwalifikowały się jednocześnie obie drużyny juniorów. Juniorzy młodsi pod kierunkiem Witolda Karasia zdobyli pierwsze w historii klubu Mistrzostwo Polski Juniorów Młodszych pokonując Cracovię i SMS Łódź, oraz remisując z Jagiellonią Białystok[52][53]. Ponadto dwaj mieleccy piłkarze zostali wyróżnieni indywidualnie, Jakub Popielarz został najlepszym zawodnikiem turnieju, a Łukasz Ćwiczak najlepszym bramkarzem[53]. 31 stycznia 2008 cała drużyna juniorów młodszych została uhonorowana w 48. Plebiscycie na 10 Sportowców Podkarpacia organizowanym przez rzeszowskie Nowiny tytułem Talent Roku[42][43].
Juniorzy starsi pod kierunkiem Włodzimierza Gąsiora zdobyli Wicemistrzostwo Polski Juniorów Starszych pokonując na finałowym turnieju SMS Łódź i Zagłębie Lubin, oraz przegrywając z Amicą Wronki[54][53].
Aktualnie pierwsza drużyna czwartoligowej Stali składa się głównie z piłkarzy juniorów starszych. Młodzi mieleccy piłkarze są także regularnie powoływani do młodzieżowych reprezentacji Polski różnych kategorii wiekowych.
[edit] Przebieg turniejów finałowych Mistrzostw Polski juniorów
Rok |
Data i miejsce | Tabela końcowa | Mecze | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1964 | Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||
1968 | 18–21 lipca, Mielec |
|
|
||||||||||||||||||||
1969 | Lublin |
|
|||||||||||||||||||||
2006 | 5–9 lipca, Ostrowiec Św. |
|
|
||||||||||||||||||||
2007 (U-19) |
9–13 lipca, Toruń, Lubań, Nieszawa, Gniewków |
|
|
||||||||||||||||||||
2007 (U-17) |
10–14 lipca, Siemiatycze i Mielnik |
|
|
[edit] Składy drużyn, które zdobyły trofea w Mistrzostwach Polski juniorów
Wicemistrzostwo 1964 |
Zygmunt Kukla, Jan Banaś, Zbigniew Stadnik, Tadeusz Rogowski, Jan Rymanowski, Włodzimierz Gąsior, Stanisław Paluch, Zbigniew Pomykała, Janusz Korpanty jr, Waldemar Wieprzęć, Roman Jeleń, Jan Maziarz, Witold Stelnik, Stanisław Czajkowski trener: Mieczysław Noworyta |
3. miejsce |
Sławomir Waliszewski, Ryszard Wrażeń, Andrzej Korpanty, Czesław Buda, Marek Garlewicz, Grzegorz Lato, Janusz Kapuściński, Stanisław Stępień, Waldemar Wydro, Jan Wiącek, Marian Dymek, Zenon Lipa, Zbigniew Noworyta, Kazimierz Czerw, Stanisław Myjak, Ryszard Chęciński, Andrzej Wieśniak |
3. miejsce |
Sławomir Waliszewski, Ryszard Wrażeń, Jan Wiącek, Czesław Buda, Stanisław Stępień, Waldemar Wydro, Stanisław Myjak, Marian Dymek, Ryszard Chęciński, Andrzej Wieśniak, Zbigniew Noworyta, Zenon Lipa, Witold Karaś, Wiesław Kusek, Kazimierz Pietras, Leszek Stępień, Zbigniew Stanowski |
3. miejsce |
Sebastian Kusak, Patryk Tylski, Damian Bąk, Michał Cebula, Krystian Getinger, Krystian Pydych, Rafał Pydych, Maciej Szajna, Tomasz Szopa, Kamil Kułak, Mateusz Leśniowski, Kamil Radulj, Ireneusz Ryniewicz, Damian Skiba, Kamil Tylutki, Marek Fundakowski, Jakub Kędzior, Waldemar Złotek |
Wicemistrzostwo |
Paweł Kozieł, Grzegorz Witkowski, Michał Czarny, Krystian Getinger, Tomasz Gilarski, Rafał Pydych, Maciej Szajna, Oskar Fryc, Damian Jędryka, Mateusz Leśniowski, Kamil Porzuczek, Irek Ryniewicz, Paweł Sekuła, Damian Skiba, Kamil Tylutki, Jakub Kędzior, Łukasz Korab, Waldemar Złotek |
Mistrzostwo |
Łukasz Ćwiczak, Sebastian Kusak, Marek Czopko, Mateusz Faka, Maciej Gozdecki, Kornel Kołacz, Mateusz Podstolak, Mateusz Stalmach, Sebastian Bajorek, Maciej Domański, Łukasz Gorzelany, Piotr Marynowski, Paweł Pisarczyk, Jakub Popielarz, Kamil Rado, Paweł Sedlaczek, Patryk Stępień, Igor Wójtowicz |
[edit] Stal II Mielec
Druga drużyna Stali gra aktualnie w VI lidze (A-klasa – grupa mielecka). W sezonie 2004/05 po zajęciu 1. miejsca w grupie mieleckiej B-klasy awansowała do A-klasy, gdzie w sezonach 2005/06 i 2006/07 zajmowała 3. miejsce.
Największym osiągnięciem rezerw Stali było dotarcie do IV rundy Pucharu Polski w sezonie 1992/93 (Stal II w PP).
[edit] Kibice
Stal Mielec ma wiernych kibiców, którzy chodzą na mecze swojej drużyny, organizują także wyjazdy na mecze poza Mielcem. Mają swoje Zgody i Kosy z kibicami innych klubów:
Zgody
|
Kosy
|
Istnieje wiele piosenek i przyśpiewek traktujących o Stali, jej przyjaciołach, oraz wrogach[56]. Bardzo często w mieście można także spotkać klubowe vlepki[56] (oficjalna strona organizowała nawet konkurs na najlepszą vlepkę Stali). Istnieje ponad 20 różnych wzorów klubowych szalików[56].
[edit] Muzeum Stali
W siedzibie klubu przy ul. Solskiego działa muzeum w którym można oglądać kolekcję pamiątek związanych ze Stalą. Powstało ono w 2003 z inicjatywy Stowarzyszenia Sympatyków Stali "3xS" i Leszka Śledziony.
[edit] Ciekawostki
- Rekordy
- Najwyższe zwycięstwo w I lidze (w domu): Stal Mielec – ŁKS Łódź 7:0 (8 sierpnia 1973)
- Najwyższe zwycięstwo w I lidze (na wyjeździe): Polonia Bytom – Stal Mielec 0:6 (20 czerwca 1973)
- Najwyższa porażka w I lidze: Górnik Zabrze – Stal Mielec 7:1 (sezon 1961) i Arkonia Szczecin – Stal Mielec 7:1 (sezon 1962)
- Najwyższe zwycięstwo w Pucharze Polski: Grom Czerwony Bór - Stal Mielec 0:5 (sezon 1985/86, II runda)
- Najwyższa porażka w Pucharze Polski: Stal Mielec - Odra Wodzisław 0:4 (sezon 1996/97, 1/8 finału); Korona Kielce - Stal Mielec 4:0 (sezon 2004/05, runda grupowa)
- Istotne mecze
- Mecze Stali Mielec przeciwko reprezentacjom narodowym:
- Inne drużyny piłkarskie o nazwie Stal Mielec
[edit] Przypisy
- ^ Template:Cytuj news
- ^ a b c Template:Cytuj stronę)
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Spartak Moskwa - Stal Mielec 0:0 (Aszchabad, 17.02.1971)
Stroitiel Aszchabad - Stal Mielec 0:1 (0:0) (Aszchabad, 20.02.1971; gol: Lato 46')
Pamir Duszanbe - Stal Mielec 2:1 (Duszanbe, 24.02.1971; gol: Gąsior)
Ałga Frunze - Stal Mielec 0:2 (Frunze, 27.02.1971; gole: Sekulski, Karaś)
Template:Cytuj news - ^ a b c Template:Cytuj news
- ^ a b c Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj stronę
- ^ Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj stronę
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ 18 listopada 1978 rozegrano pożegnalny mecz dla Henryka Kasperczaka pomiędzy Stalą Mielec a jego nowym klubem FC Metz (6:2). W pierwszej połowie Kasperczak zagrał w barwach Stali, natomiast w drugiej wystąpił jako zawodnik Metz.
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ a b c Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ a b Wyniki plebiscytu na Jedenastkę i Trenera Wszech Czasów Stali Mielec na stronie Stowarzyszenia 3xS
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Stan na podstawie sezonów 1927–2006/07; Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj stronę
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj stronę
- ^ Template:Cytuj stronę
- ^ Template:Cytuj stronę
- ^ Template:Cytuj stronę
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ a b Suma meczów i goli w barwach Stali w rozgrywkach ligowych na wszystkich szczeblach, Pucharze Polski, pucharach międzynarodowych (Puchar Europy, Puchar UEFA, Puchar Intertoto)
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj stronę
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ a b Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Pod nieobecność Zbigniewa Hariasza, który jest również trenerem reprezentacji U-16 i uczestniczył w jej zgrupowaniu oraz dwóch meczach, mielecki zespół w spotkaniach z JKS Jarosław w lidze i z Radomyślanką Radomyśl Wielki w regionalnym Pucharze Polski poprowadził jego asystent Marek Chamielec
- ^ Template:Cytuj stronę
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ a b c Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj news
- ^ Template:Cytuj stronę
- ^ a b c Na stronie kibiców można znaleźć śpiewnik, niektóre vlepki, zdjęcia szalików
[edit] Bibliografia
- Pozycje użyte w tworzeniu artykułu
- (dotyczy także artykułów Stal Mielec w krajowych rozgrywkach w piłce nożnej i Stal Mielec w Pucharze Polski)
- Template:Cytuj książkę
- Cykl artykułów Fleszem ze Stali autorstwa Leszka Śledziony w Tygodniku Regionalnym Korso z lat 2004-2005. ISSN 1231-4188.
- Artykuły z biografiami piłkarzy w Tygodniku Regionalnym Korso z lat 2003-2004. ISSN 1231-4188.
- Cykl artykułów Fleszem ze Stali autorstwa Leszka Śledziony w Gazecie Lokalnej Wydarzenia z roku 2007. ISSN 1896-8821.
- Template:Cytuj książkę
- Template:Cytuj książkę
- WWW:
- Template:Cytuj stronę
- Template:Cytuj stronę
- Template:Cytuj stronę
- Template:Cytuj stronę
- Template:Cytuj stronę
- Template:Cytuj stronę
- Template:Cytuj stronę
- Template:Cytuj stronę
- Template:Cytuj stronę
- Template:Cytuj stronę
- archiwalne wersje stal.mielec.pl, stalmielec.pl i stalmielec.com zachowane na Archive.org
- Inne pozycje związane z tematem
- Template:Cytuj książkę
- Template:Cytuj książkę
- Template:Cytuj książkę
- Template:Cytuj książkę
- Template:Cytuj książkę
[edit] See also
[edit] External links