Vasilis Papakonstantinou
From Wikipedia, the free encyclopedia
Vasilis Papakonstantinou (21 June 1950) is a famous singer of Hellenic rock. Most of his songs gained popularity. Famous songs of Vasilis are: One knife, Willy, the black stoker from Djimbouti, The train, God bless America, Before the end, Take me, I will go to find you, The black cat, Saturday΄s night, The soldier, Preveza, World War III, Boom, I am scared, The zero, Happy birthday, Hellas, Puerto Rico, Victoria, Ulalum, The ballad to the unknown poets of the centuries, I am tired of them, One blues.
Contents |
[edit] Lyrics
- Lyrics are shown in Greek characters only
[edit] ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ
Εγώ δε θέλω στη ζωή να κυβερνήσω θέλω να μείνω οπαδός φανατικός αυτόν που πάντοτε την τρώνε από πίσω και στο μηδέν ξαναγυρνάνε διαρκώς
Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία εγώ κρατάω την ουσία και ονειρεύομαι παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι
Εγώ δε θέλω να με κάνετε σατράπη ούτε συνένοχο σε κόλπα ομαδικά από το ραδιόφωνο σας στέλνω με αγάπη τα τραγουδάκια μου και δυο γλυκά φιλιά
Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία εγώ κρατάω την ουσία και ονειρεύομαι παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι
Εγώ δε θέλω τον αρμόδιο να παίξω ν' αποφασίζω κεκλεισμένων των θυρών είμαι απ' αυτούς που μένουνε πάντοτε απ' έξω γιατί δεν έχουν ούτε γραβάτα ούτε παπιγιόν
Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία εγώ κρατάω την ουσία και ονειρεύομαι παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι
[edit] Χρόνια πολλά
Στους αλήτες που αγαπήσανε, στους φευγάτους που γυρίσανε, στους φαντάρους που τα παίξανε, στους τρελούς που λογικέψανε
Στους κουρσάρους που σαλτάρισαν, στους προφήτες που σαλπάρισαν , στους παπάδες που κολάστηκαν, στους ροκάδες που κουράστηκαν.
Χρόνια πολλά σε σένα , χρόνια πολλά και ευτυχισμένα, χρόνια πολλά στα παιδιά που ερωτεύονται, χρόνια πολλά στα παιδιά που δεν τρωνε τη φόλα, χρόνια πολλά στα παιδιά που τα θέλουνε όλα.
Στις παρέες που σκορπίσανε, στις φιλίες που κρατήσανε, στις φωνές που πια σιωπήσανε, στις σιωπές που τραγουδήσανε. Στις καρδιές που όλα τα δώσανε, στις αγάπες που τελειώσανε, στις αγάπες που αρχίζουνε, στις σκιές που συνεχίζουνε
Χρόνια πολλά σε σένα, χρόνια πολλά και ευτυχισμένα, χρόνια πολλά στα παιδιά που ονειρεύονται, χρόνια πολλά στα παιδιά που δεκάρα δε δίνουν, χρόνια πολλά στα παιδιά που και μένα με φτύνουν.
Χρόνια πολλά σε μένα , χρόνια πολλά και ευτυχισμένα, χρόνια πολλά στα παιδιά που ερωτεύονται, χρόνια πολλά στα παιδιά που δε τρωνε τη φόλα, χρόνια πολλά στα παιδιά που τα θέλουνε όλα.
[edit] ΕΦΗΒΑ ΓΕΡΑΚΙΑ
Κρυφτήκανε στη μουσική να βρούνε τη γενιά τους Τα ρούχα κόμποι ερωτικοί στα άλυτα κορμιά τους Απ’ τα σχολεία βγήκανε και μπήκανε στα μπαράκια Στους τοίχους χτυπηθήκανε τα έφηβα γεράκιa
Απόψε ανοίξανε με το Θεό παρτίδες Τα χέρια τους απλώσανε σα δίκοπες λεπίδες Και στου ζεϊμπέκικου τον ανοιχτό σταυρό τους Απόψε παίρνουνε κεφάλια στο χορό τους
Στον πρώτο τους τον έρωτα πήραν φωτιά καήκαν Έναν Αχέροντα κολύμπησαν και βγήκαν Στο πρώτο αίμα τους τη μάνα τους τρελάναν Στην πρώτη αγάπη τους σαν ήρωες πεθάναν
Πονέσανε τα μάτια τους όνειρα να θυμούνται Φωτιά στα τσιγαράκια τους γιατί τώρα φοβούνται Ποιου τραγουδιού η μοναξιά μπορεί να σε γλιτώσει Ποιου κοριτσιού η σκοτεινιά πάλι θα σε σκοτώσει
Κράτα ρε φίλε γερά
[edit] ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ
Τίποτα στον κόσμο δεν τον νοιάζει παρά μόνο το μυαλό του ανοιχτό να μένει μέσα στην αδράνεια τρομάζει ξαναβλέπει στη φορμόλη τη ψυχή σβησμένη κόβει το κορμί του και το θάβει σε νερό και σε φωτιά να χωριστεί
Στους δεκάξι παγωμένους εφιάλτες κάτι απρόσωπα λαμπάκια της νυκτός δανείζει σ' άνυδρους ανέκφραστους αντάρτες στοιχειωμένους σε μια εθνική οδό που πήζει βρίσκει την αχτίδα π' απομένει και μαζί της τη φυγή θα μοιραστεί
Οι ψυχές και οι αγάπες σιαμαίες αυταπάτες όμοιες σαν άσπρα πλήκτρα σαν φωτάκια μες στη νύχτα βρίσκουν σώματα παρθένα στη συνήθεια πουλημένα με φιλιά τα εξαγνίζουν τους χαρίζονται
Τούτος ο αρχέγονος ρυθμός των Αφρικάνων κάτι από μπάλο Συριανό θυμίζει ανθρωποθυσία στους θεούς των ηφαιστείων σαν αναπαραγωγής βωμός γυαλίζει κράτησε αγάπη μου για λίγο την πνοή σου κλείσε όλη τούτη τη στιγμή σ' ένα φιλί
Κοίταξε τριγύρω τα Μετέωρα πως πέφτουν μπάλες από χιόνι μείνε ζωντανή ακόμη κρίνε με σαν άνθρωπο που ψάχνει τη ψυχή του και άμα τον γουστάρεις θα σου πω συγνώμη είναι κάτι μήνες που φιλοξενώ τον τρόμο και έχω ανάγκη να με βλέπεις σαν μωρό παιδί
Αχ μωράκι σαστισμένο μέσα στο μυαλό σου ξένο τι να πρωτοτραγουδήσεις και ποια πόρτα να χτυπήσεις να σου πουν για να σε πείσουν στα μετάξια να σε ντύσουν να φανούν λευκά δοντάκια μες στο γέλιο σου
Χίλιες και μια νύχτες ανοιχτά της οικουμένης αλυσοδεμένος πολικός αστέρας άφηνα τους άλλους να μιλούν για μένα και φοβόμουν μη με δει το φως της μέρας τα χαμένα χρόνια θα τα πάρω πίσω φτάνει που και που να λες ακόμα σ' αγαπώ
Κόκκινος ορίζοντας τα χρόνια π' απομένουν Κάνε το σινιάλο να σε βρει ψυχή μου πρόσωπα λιμάνια κράτησέ τα "φεύγουν" κράτα με αγκαλιά και πάρε με μαζί σου βιντεοταινίες η ζωή που είδα του άστεγου του νου μου η πατρίδα είσαι εσύ
Αχ αγάπη μου αγάπη διαμαντάκι μέσ' τη στάχτη και νησάκι που 'χει φάρο ένα μεθυσμένο γλάρο γύρω σου που φτερουγίζει τ' όνομά σου συλλαβίζει σημαδεύει τη ματιά σου και αφήνετε
[edit] ΕΥΤΥΧΩΣ
Βαρέθηκα τα βρώμικα φουστάνια της Αθήνας βαρέθηκα να πέφτω στα πόδια της βιτρίνας, ναι Το δράμα σ' επανάληψη να βλέπω με συμπόνια να σ' έχω στο κρεβάτι μου και σένα με κουπόνια, ναι
Βαρέθηκα τα όνειρα στη χώρα των θαυμάτων τα σκεύη που αδειάζουνε σωρούς απορριμμάτων, ναι το σύννεφο που σ' έπνιξε και θες να το διαλύσεις το στόμα που δεν άνοιξες ποτέ σου να μιλήσεις, ναι
Ευτυχώς που η πατρίς δικαιώνεται σε ταβέρνες πλατείες κι αλάνες ευτυχώς που δε χάθηκε ο έρωτας ευτυχώς που υπάρχουν πουτάνες
Βαρέθηκα να βλέπω το ληστή με το πριόνι το γύρω του θριάμβου του να κάνει στο σαλόνι, ναι να τρέμω κι απ΄ το φόβο μου να τα 'χω κατεβάσει να είμαι εκεί πο
